Bonny May - Offa Rex

Bonny May, a shepherding has gone

To call the sheep to the fold

And as she sang, her bonny voice it rang

Right over the tops of the downs, downs

Right over the tops of the downs

There came a troop of gentlemen

As they were riding by

And one of them has lighted down

And he’s asked of her the way, way

And he’s asked of her the way

«Ride on, ride on, you rank riders

Your steeds are stout and strong

For it’s out of the fold I will not go

For fear you do me wrong, wrong

For fear you do me wrong»

Now he’s taken her by the middle jimp

And by the green gown sleeve

And there he’s had his will of her

And he’s asked of her no leave, leave

And he’s asked of her no leave

Now he’s mounted on his berry brown steed

He soon o’erta’en his men

And one and all cried out to him

«Oh, master, you tarried long, long

Oh, master, you tarried long»

«Oh, I’ve ridden East and I’ve ridden West

And I’ve ridden o’er the downs

But the bonniest lass that ever I saw

She was calling her sheep to the fold, fold.»

She’s taken the milk pail on her head

And she’s gone lingering home

And all her father said to her

Was;

«Daughter, you tarried long, long

Oh, daughter, you tarried long»

«Oh, woe be to your shepherd, father

He takes no care of the sheep

For he’s builded the fold at the back of the down

And the fox has frightened me, me

And the fox has frightened me»

«Oh, there came a fox to the fold door

With twinkling eye so bold

And ere he’d taken the lamb that he did

I’d rather he’d taken them all, all»

Now twenty weeks were gone and past

Twenty weeks and three

The lassie began to fret and to frown

And to long for the twinkling eye, bright eye

And to long for the twinkling eye

Now it fell on a day, on a bonny summer’s day

That she walked out alone

That self-same troop of gentlemen

Come a-riding over the down, down

Come a-riding over the down

«Who got the babe with thee, bonny May

Who got the babe in thy arms?»

For shame, she blushed, and ay, she said

«Oh, what good man my own, own»

«You lie, you lie, you bonny, bonny May

So loud I hear you lie

Remember the misty murky night

I lay in the fold with thee, thee

I lay in the fold with thee

Now he’s mounted off his berry brown steed

He’s sat the fair May on

«Go call out your kye, father, yourself

She’ll ne’er call them again, again

She’ll ne’er call them again.»

Oh, he’s Lord of twenty plough of land

Twenty plough and three

And he’s taken away the bonniest lass

In all the South country, country

In all the South country

Bonny May, een herder is weg

Om de schapen naar de kudde te roepen

En terwijl ze zong, klonk haar knappe stem

Precies over de toppen van de downs, downs

Precies over de toppen van de downs

Er kwam een ​​troep heren

Terwijl ze voorbij reden

En een van hen is gedoofd

En hij heeft haar de weg gevraagd, weg?

En hij heeft haar de weg gevraagd

«Rijd door, rijd door, jullie rangschikken ruiters

Je rossen zijn stevig en sterk

Want het is uit de plooi, ik zal niet gaan

Uit angst dat je me verkeerd doet, verkeerd

Uit angst dat je me verkeerd doet»

Nu heeft hij haar meegenomen door de middelste jimp

En bij de groene jurkmouw

En daar heeft hij zijn wil van haar gehad

En hij heeft haar gevraagd geen verlof, verlof

En hij heeft haar geen verlof gevraagd

Nu zit hij op zijn besbruine ros

Hij o'erta'en spoedig zijn mannen

En iedereen riep naar hem

"O, meester, je bleef lang, lang"

Oh, meester, je hebt lang gewacht»

"Oh, ik heb naar het oosten gereden en ik heb naar het westen gereden"

En ik heb over de downs gereden

Maar het knapste meisje dat ik ooit heb gezien

Ze riep haar schapen naar de kudde, de kudde».

Ze heeft de melkemmer op haar hoofd gezet

En ze is naar huis aan het treuzelen

En alles wat haar vader tegen haar zei:

Was;

"Dochter, je bleef lang, lang"

Oh, dochter, je hebt lang gewacht»

"O, wee uw herder, vader"

Hij zorgt niet voor de schapen

Want hij heeft de vouw aan de achterkant van het dons gebouwd

En de vos heeft me bang gemaakt, ik

En de vos heeft me bang gemaakt»

"Oh, er kwam een ​​vos naar de vouwdeur"

Met twinkelende ogen zo vet

En voordat hij het lam had genomen dat hij deed...

Ik had liever dat hij ze allemaal had genomen, allemaal»

Nu waren twintig weken voorbij en voorbij

Twintig weken en drie

Het meisje begon zich zorgen te maken en te fronsen

En te verlangen naar het twinkelende oog, het heldere oog

En te verlangen naar de twinkelende ogen

Nu viel het op een dag, op een mooie zomerdag

Dat ze alleen naar buiten liep

Diezelfde troep heren

Kom rijdend over de dons, naar beneden

Kom over de dons rijden

"Wie heeft de baby bij je, Bonny May?"

Wie heeft de baby in uw armen?»

Uit schaamte bloosde ze, en ja, zei ze...

"Oh, wat een goede man de mijne, mijn eigen"

«Je liegt, je liegt, jij bonny, bonny May

Zo hard dat ik je hoor liegen

Denk aan de mistige duistere nacht

Ik lag in de schoot met u, u

Ik lag in de schoot met u

Nu is hij van zijn besbruine ros gereden

Hij zat de kermis mei op

"Ga je kye roepen, vader, jezelf"

Ze zal ze nooit meer bellen, nog een keer

Ze zal ze nooit meer bellen.»

Oh, hij is de heer van twintig ploeg land

Twintig ploeg en drie

En hij heeft het knapste meisje weggenomen

In het hele Zuiden land, land

In het hele zuidelijke land