Stigma - Odes of Ecstasy

His disease, their horror

The eternal prejudice

Towards the unknown

Transformed his life

Into a nightmare

So capable of drinking

The wine of monotony

And demanding an Honorable death next to His generation

All they offered him

Was the drink of slander

His personal stigma

The cry was fake

But so frightening

His spirit wasn’t there

When the steel entered his body

They will continue to Desecrate his grave until

Dust is the only remain

But he isn’t there, he is nowhere

The martyr had stopped before

It (really started)

Zijn ziekte, hun verschrikking

Het eeuwige vooroordeel

Op weg naar het onbekende

Zijn leven getransformeerd

In een nachtmerrie

Dus in staat om te drinken

De wijn van eentonigheid

En een eervolle dood eisen naast zijn generatie

Alles wat ze hem aanboden

Was de drank van laster?

Zijn persoonlijke stigma

De kreet was nep

Maar zo beangstigend

Zijn geest was er niet

Toen het staal zijn lichaam binnendrong

Ze zullen doorgaan met het ontheiligen van zijn graf tot

Stof is het enige dat overblijft

Maar hij is er niet, hij is nergens

De martelaar was al eerder gestopt

Het is (echt begonnen)