Our Constellation - October Tide

It was misery that aligned our stars

A glimpse of sorrow soon unbound our scars

Unraveling skies, so carry on The answer it hides, is not what you seek

Kissing the mouth of cruel words

A language of truth, no one will speak

The rain fell, so shall I The ash once held your flame

Together we watched the light die, for the last time

The veil fell, so shall I The past speaks your name

I sever the silver line, for the last time

Make no mistake, your desperation, it still lingers

All that you take, love’s expiration

It’s drawing nearer

Make no mistake, your desperation,

Found its way to your finger

All that you take, love’s expiration

Follow me To the edge of the earth

I hope you find all that you search

I’ll just wait for our stars to align

We’ve always strayed towards tunnels that hold no light

Wretched day, lies are horrid

Beauty of truth, I am slain

(Merci à Ines Goth pour cettes paroles)

Het was ellende die onze sterren op één lijn bracht

Een glimp van verdriet maakte al snel onze littekens los

Luchten ontrafelen, dus ga door. Het antwoord dat het verbergt, is niet wat je zoekt

De mond kussen van wrede woorden

Een taal van de waarheid die niemand zal spreken

De regen viel, dus zal ik De as hield ooit je vlam vast

Samen hebben we voor de laatste keer het licht zien doven

De sluier viel, dus zal ik Het verleden spreekt je naam

Ik verbreek de zilveren lijn, voor de laatste keer

Vergis je niet, je wanhoop, het blijft hangen

Alles wat je neemt, het verstrijken van de liefde

Het komt dichterbij

Vergis je niet, je wanhoop,

Zijn weg naar je vinger gevonden

Alles wat je neemt, het verstrijken van de liefde

Volg mij tot aan de rand van de aarde

Ik hoop dat je alles vindt wat je zoekt

Ik wacht gewoon tot onze sterren uitgelijnd zijn

We zijn altijd afgedwaald naar tunnels die geen licht bevatten

Ellendige dag, leugens zijn afschuwelijk

Schoonheid van de waarheid, ik ben gedood

(Merci à Ines Goth pour cettes paroles)