12 Days Of Rain - October Tide

I painted with rain the sight of the daybreak,

as being in need of a momentary remake

the life I am leading is the way of depravity,

a threat th my already poisoned sanity

grey dawn, everlasting

hope is utopia for all that I know,

when counting the seconds time moves so slow

I can’t feel any will to be part of this fight

a cure is however to put thrust in the night

I learn from this life to hide from humanity,

and night has told me how to kill my anxiety

the ghost of my smile dances in the pale,

and I know all my efforts most likely will fail

Ik schilderde met regen de aanblik van de dageraad,

omdat ze een tijdelijke remake nodig hebben

het leven dat ik leid is de weg van verdorvenheid,

een bedreiging van mijn al vergiftigde geestelijke gezondheid

grijze dageraad, eeuwigdurende

hoop is een utopie voor alles wat ik weet,

bij het tellen van de seconden gaat de tijd zo traag

Ik voel geen enkele wil om deel uit te maken van deze strijd

een remedie is echter om stuwkracht in de nacht te geven

Ik leer van dit leven om me te verbergen voor de mensheid,

en de nacht heeft me verteld hoe ik mijn angst kan doden

de geest van mijn glimlach danst in de bleke,

en ik weet dat al mijn inspanningen hoogstwaarschijnlijk zullen mislukken