Stars Starve Me - October Tide

I swore it had gone

Yet, yet in vain?

Caught in the coils of oration again

Above, I was the witness of

Wings, once unfurled

Below, my splendor, no

No longer tied to this world

I saw the serpent in my sleep

These scales often waiting in my most desolate dreams

And at times, oh, it bears such horns

Its eyes

Much more menacing than the night

I swore it had gone

Yet, yet in vain?

Caught in the coils of oration again

Above, I was the witness of

Wings, once unfurled

Below, my splendor, no

No longer tied

I saw the serpent in my sleep

These scales often waiting in my most desolate dreams

And at times, oh, it bears such horns

Its eyes

Much more menacing than the night

Before

Descend if not for a day

Stars starve me

Of my breath, of my light

A vision less than serene

Descend if not for a day

Stars starve me

Of my breath, of my light

A vision less than serene

Descend if not for a day

Stars starve me

Of my breath, of my light

A vision less than serene

Fabric not of life

Descend, if not for a day

For shivering souls

Into a cold

As old as the flame

Above, I was the witness of

Wings, once unfurled

Below, my splendor, no

No longer tied to this world

I saw the serpent in my sleep

These scales often waiting in my most desolate dreams

And at times, oh, it bears such horns

Its eyes

Much more menacing than the night

Ik zwoer dat het weg was

Toch, maar tevergeefs?

Weer gevangen in de kronkels van oratie

Hierboven was ik de getuige van:

Vleugels, eenmaal ontvouwd

Hieronder, mijn pracht, nee

Niet langer gebonden aan deze wereld

Ik zag de slang in mijn slaap

Deze schalen wachten vaak in mijn meest troosteloze dromen

En soms, oh, het draagt ​​zulke hoorns

zijn ogen

Veel dreigender dan de nacht

Ik zwoer dat het weg was

Toch, maar tevergeefs?

Weer gevangen in de kronkels van oratie

Hierboven was ik de getuige van:

Vleugels, eenmaal ontvouwd

Hieronder, mijn pracht, nee

Niet meer vastgebonden

Ik zag de slang in mijn slaap

Deze schalen wachten vaak in mijn meest troosteloze dromen

En soms, oh, het draagt ​​zulke hoorns

zijn ogen

Veel dreigender dan de nacht

Voordat

Daal af als niet voor een dag

Sterren verhongeren me

Van mijn adem, van mijn licht

Een visie minder dan sereen

Daal af als niet voor een dag

Sterren verhongeren me

Van mijn adem, van mijn licht

Een visie minder dan sereen

Daal af als niet voor een dag

Sterren verhongeren me

Van mijn adem, van mijn licht

Een visie minder dan sereen

Stof niet van het leven

Daal af, al is het niet voor een dag

Voor rillende zielen

In de kou

Zo oud als de vlam

Hierboven was ik de getuige van:

Vleugels, eenmaal ontvouwd

Hieronder, mijn pracht, nee

Niet langer gebonden aan deze wereld

Ik zag de slang in mijn slaap

Deze schalen wachten vaak in mijn meest troosteloze dromen

En soms, oh, het draagt ​​zulke hoorns

zijn ogen

Veel dreigender dan de nacht