The Final Rest - Octavia Sperati

Silence is taking, taking up the space and is for live

Naked skin wrapped in showers of silver beans

Sun’s out defrosting years of clogged up strain

Two tied up souls inhaling

Searching for their own lived lives

Longing to flush upon its shore to come to final rest

Venomous clouds throw the sun into a shade

The drunken earth begs for her as the sky is missing its

Moon

My world is shaking, breaking up the solid ground

Slowly I’m waking, waking up to see through years of pain

Drunken soul sinking, drowning in its misery

Clear eyes are watching, staring at the vast sun

Slow rivers of golden memories

Shivering down their broken spine

Longing to flush upon its shore to come to final rest

Venomous clouds throw the sun into a shade

The drunken earth begs for her as the sky

Is missing its moon

Stilte neemt, neemt de ruimte in beslag en is voor het leven

Naakte huid gewikkeld in een regen van zilverbonen

Zon ontdooit jaren van verstopte spanning

Twee vastgebonden zielen die inademen

Op zoek naar hun eigen geleefde leven

Verlangend om op zijn kust te spoelen om tot definitieve rust te komen

Giftige wolken werpen de zon in de schaduw

De dronken aarde smeekt om haar terwijl de lucht haar mist

Maan

Mijn wereld schudt en breekt de vaste grond af

Langzaam word ik wakker, word wakker om jaren van pijn te doorzien

Dronken ziel zinkend, verdrinkend in zijn ellende

Heldere ogen kijken toe, starend naar de uitgestrekte zon

Langzame rivieren van gouden herinneringen

Rillend over hun gebroken ruggengraat

Verlangend om op zijn kust te spoelen om tot definitieve rust te komen

Giftige wolken werpen de zon in de schaduw

De dronken aarde smeekt om haar als de lucht

Mist zijn maan