Clocks - Oceans Ate Alaska

Youthful yet so blind,

We held the greatest treasure time.

Gave our hearts and sold our souls,

Convinced each other we’d last forever.

We had all the time in the world

Yet we aged so soon,

Watching the cold steal the love from our eyes…

Oh How It’s Time!

Oh How It’s Time!

I’m killing time while time slowly kill us

We’ll always wish we didn’t waste away,

Away the days.

Were wasting away!

When our hearts were young

An our bodies were pure!

And there was fewer days gone by than to be had…

Fragile and weak we shelter from the cold.

Our Reflections have turned grey and cold.

Sea green veins under paper thin skin.

We existed but never lived…

We took time for granted and payed the price!

Oh!

Bury me now

Oh!

Just bury me now…

I’m killing time while time slowly kill us

We’ll always wish we didn’t waste away,

Away the days.

Were wasting away!

When our hearts were young!

An our bodies were pure!

And there was fewer days gone by

Than to be had!

We took them for granted!

So we payed the price!

I’m killing time while time slowly kill us

We’ll always wish we didn’t waste away,

Away the days.

Jeugdig en toch zo blind,

We hielden de grootste schattijd.

Gaf onze harten en verkocht onze zielen,

Elkaar ervan overtuigd dat we voor altijd zouden blijven bestaan.

We hadden alle tijd van de wereld

Toch werden we zo snel oud,

Kijken hoe de kou de liefde uit onze ogen steelt...

Oh wat is het tijd!

Oh wat is het tijd!

Ik dood de tijd terwijl de tijd ons langzaam doodt

We zullen altijd wensen dat we niet wegkwijnen,

Weg de dagen.

Waren aan het wegkwijnen!

Toen onze harten nog jong waren

En onze lichamen waren puur!

En er waren minder dagen voorbij dan er te krijgen waren...

Breekbaar en zwak schuilen we voor de kou.

Onze reflecties zijn grijs en koud geworden.

Zeegroene aderen onder een flinterdunne huid.

We hebben bestaan, maar hebben nooit geleefd...

We namen de tijd als vanzelfsprekend en betaalden de prijs!

Oh!

Begraaf me nu

Oh!

Begraaf me nu maar...

Ik dood de tijd terwijl de tijd ons langzaam doodt

We zullen altijd wensen dat we niet wegkwijnen,

Weg de dagen.

Waren aan het wegkwijnen!

Toen onze harten nog jong waren!

En onze lichamen waren puur!

En er gingen minder dagen voorbij

Dan te hebben!

We namen ze als vanzelfsprekend aan!

Dus we betaalden de prijs!

Ik dood de tijd terwijl de tijd ons langzaam doodt

We zullen altijd wensen dat we niet wegkwijnen,

Weg de dagen.