Сами виноваты - ОбщежитиЕ

Бутылка колы, восемь ложек кофе

На перекладных добрались до Подмосковья

Из Владимира

Ночь.

Люди как вымерли

Ни звука

Ноги вытерли, зашли внутрь

Без стука

Слева — лопасть, справа — чья-то пасть

«И это мой сын!

Как далеко ты смог упасть», — сказала б мама

Оставь меня в покое, лучше б поесть прислала

Что я несу?

«Костян, дай колбасу.

Пожрать охота»

Да, только потеряв все, ты обретаешь свободу

Пустая жизнь.

Пустая комната.

Один телек (В чём мы виноваты?)

Чтобы, когда все случится, смотреть (В чём мы виноваты? В чём мы виноваты?

В чём мы виноваты?

В чём мы виноваты?)

В чём мы виноваты?

В чём мы виноваты?

В чём мы виноваты?

В чём мы виноваты?

В чём мы виноваты?

В чём мы виноваты?

В чём мы виноваты?

В чём мы виноваты?

В чём мы виноваты?

В чём мы виноваты?

В чём мы виноваты?

В чём мы виноваты?

Во всём вы виноваты сами

Огонь, судьбу, самих себя оставили

Забыли в яме, потеряли на вокзале

Видел, как это было своими глазами

Планете нужны мы

Кто выгнется, станет мостами для времени

«Правильно я говорю, Костян?»

Мы не из стали, нас заставили

Сами виноваты!

Сами виноваты!

Сами виноваты!

Сами виноваты!

Сами виноваты!

Сами виноваты!

Сами виноваты!

Сами виноваты!

Сами виноваты!

Сами виноваты!

Сами виноваты!

Сами виноваты!

Сами виноваты!

Сами виноваты!

Сами виноваты!

Сами виноваты!

Сами виноваты!

Сами виноваты!

Сами виноваты!

Двенадцать.

Пора выдвигаться

Трёхэтажка — кривая, как на картинке

Товарищ сердце, прекрати соскакивать со своего места

Мне это надоело, честно

Мобильный, в сумке — бомба

Выходим.

Пронесло бы.

С Богом

«Где дом его?»

«Сейчас найдем»

Сами виноваты!

Сами виноваты!

Сами виноваты!

Сами виноваты!

Сами виноваты!

Сами виноваты!

Сами виноваты!

Сами виноваты!

Сами виноваты!

Сами виноваты!

Сами виноваты!

Сами виноваты!

Сами виноваты!

Сами виноваты!

Сами виноваты!

Сами виноваты!

Снега столько, словно океан всё это,

А мы в подводной лодке

Тревожно, сухо в глотке

Навстречу — дворник

Его лицо — это последнее, что я запомнил

Een fles cola, acht lepels koffie

We bereikten de regio Moskou op de estafette

Van Vladimir

Nacht.

Hoe mensen stierven

Geen geluid

Veegde hun voeten af, ging naar binnen

Geen klop

Aan de linkerkant is een mes, aan de rechterkant is iemands mond

'En dit is mijn zoon!

Hoe ver kun je vallen,' zei mijn moeder dan...

Laat me met rust, het is beter om eten te sturen

Wat draag ik?

'Kostyan, geef me een worst.

verslinden jacht "

Ja, pas als je alles kwijt bent, krijg je vrijheid

Leeg leven.

Lege kamer.

Een televisie (waar hebben we de schuld van?)

Zodat wanneer alles gebeurt, kijk (Waar zijn we schuldig aan? Waar zijn we schuldig aan?

Waar maken we ons schuldig aan?

Waar maken we ons schuldig aan?)

Waar maken we ons schuldig aan?

Waar maken we ons schuldig aan?

Waar maken we ons schuldig aan?

Waar maken we ons schuldig aan?

Waar maken we ons schuldig aan?

Waar maken we ons schuldig aan?

Waar maken we ons schuldig aan?

Waar maken we ons schuldig aan?

Waar maken we ons schuldig aan?

Waar maken we ons schuldig aan?

Waar maken we ons schuldig aan?

Waar maken we ons schuldig aan?

Jij bent de schuld van alles

Vuur, lot, verliet zichzelf

Vergeten in de put, verloren op het station

Met eigen ogen gezien hoe het was

De planeet heeft ons nodig

Wie zal uitstrekken, zullen bruggen worden voor de tijd

'Heb ik gelijk, Kostyan?'

We zijn niet van staal, we werden gedwongen

Het is je eigen schuld!

Het is je eigen schuld!

Het is je eigen schuld!

Het is je eigen schuld!

Het is je eigen schuld!

Het is je eigen schuld!

Het is je eigen schuld!

Het is je eigen schuld!

Het is je eigen schuld!

Het is je eigen schuld!

Het is je eigen schuld!

Het is je eigen schuld!

Het is je eigen schuld!

Het is je eigen schuld!

Het is je eigen schuld!

Het is je eigen schuld!

Het is je eigen schuld!

Het is je eigen schuld!

Het is je eigen schuld!

Twaalf.

Het is tijd om te verhuizen

Gebouw met drie verdiepingen - bocht, zoals op de foto

Kameraad hart, stop met uit je stoel springen

Ik ben het beu, eerlijk gezegd

Mobiel, in een tas - een bom

Wij vertrekken.

Het zou voorbijgaan.

Met God

'Waar is zijn huis?'

"Laten we het nu zoeken"

Het is je eigen schuld!

Het is je eigen schuld!

Het is je eigen schuld!

Het is je eigen schuld!

Het is je eigen schuld!

Het is je eigen schuld!

Het is je eigen schuld!

Het is je eigen schuld!

Het is je eigen schuld!

Het is je eigen schuld!

Het is je eigen schuld!

Het is je eigen schuld!

Het is je eigen schuld!

Het is je eigen schuld!

Het is je eigen schuld!

Het is je eigen schuld!

Zoveel sneeuw, zoals de oceaan dit alles,

En we zijn in een onderzeeër

Angstige, droge keel

Tegenover - conciërge

Zijn gezicht is het laatste wat ik me herinner