Expiration of the Lost - Obscure Infinity

Now see my wintry child

Blue skies turning somber

Pale blue light is fading

And tears the world asunder

A thirsty mouth

Lusting for the kiss of life

In infirmity the well runs dry

Runs dry in human waste

A geriatric hand

Longing for the loaf

By the touch of avaricious one

Becoming slowly ought

An aged and tired will of life

Waiting for the words

That change the meaning of it all

Bone crushing silence hurts

Perceiving a weird destiny

As stardusts great mistake

We walk into oblivion

A life that I forsake

Coming from and turn to blank

Nothing ever was

Returning to an astral brick

I unfold to times cruel claws

Expiration of the lost

Zie nu mijn winterse kind

Blauwe luchten die somber worden

Lichtblauw licht vervaagt

En verscheurt de wereld

Een dorstige mond

Verlangen naar de kus van het leven

Bij ziekte droogt de bron op

Droogt op in menselijk afval

Een geriatrische hand

Verlangen naar het brood

Door de aanraking van een hebzuchtige

Langzaam zou moeten worden

Een oude en vermoeide wil van het leven

Wachten op de woorden

Die de betekenis van alles veranderen

Botverpletterende stilte doet pijn

Een raar lot zien

Als grote fout van sterrenstof

We lopen de vergetelheid in

Een leven dat ik verlaat

Komende van en draai naar blanco

Niets was ooit

Terugkeren naar een astrale steen

Ik ontvouw me tot wrede klauwen van tijden

Vervaldatum van de verloren