Hills - O, Eskimeaux, Gabby's World

Your frame became a gentle nest where I could rest my eyes

A place to lay and let the country go careening by

Your fingers laced my locks and traced my hillsides

Bodies curled about heavily swarmed with butterflies

I recall the day the way you said my name changed

One day we climbed the tallest hill to feel mighty and high

While winds they raced, locked in embrace, we closed our ardent eyes

Ravenous as kings, they nearly had us on our knees

But I swear right then I felt the world had melted at our feet

And all of California was our kingdom

The Golden Gate meant to placate the tyrants we’d become

And all of San Francisco’s hearts would synchronize

One beat would quake the earth and make the skyline yours and mine

I recall the day that your brother laid

His face pressed to the grass so green

The wonders before him unseen

Fifty suns arose and fell until back home I came

And forced to face to what I’d gracelessly betrayed

A love I’d left alone in my abandoned bed to lay;

The butterflies all up and died with 'guilt' written on their graves

So, my love, I walk now upon eggshells

Teetering like the lightest tree trunk trying not to be felled

So, my love, I bring to you the truth in offering

Enlighten you with honesty and warn you tenderly

That I am made of bones as delicate as nature

And I am made of skin tough as an elephant’s hide

And I made of two hearts, one that can beat faster

Than the hummingbird’s wing flies

But it must be fed, it must be excited

It must be pumped by a strong and eager palm

But every hand will inevitably tire

And then my fire’s flames, they calm

Je frame werd een zacht nest waar ik mijn ogen kon laten rusten

Een plek om te liggen en het land voorbij te laten vliegen

Je vingers sloten mijn lokken en volgden mijn heuvels

Lichamen opgerold over zwaar bezaaid met vlinders

Ik herinner me de dag waarop je zei dat mijn naam veranderde

Op een dag beklommen we de hoogste heuvel om ons machtig en hoog te voelen

Terwijl de wind raasde, opgesloten in omhelzing, sloten we onze vurige ogen

Verhongerd als koningen, hadden ze ons bijna op onze knieën

Maar ik zweer op dat moment dat ik voelde dat de wereld aan onze voeten was gesmolten

En heel Californië was ons koninkrijk

De Golden Gate was bedoeld om de tirannen te kalmeren die we zouden worden

En alle harten van San Francisco zouden synchroniseren

Eén beat zou de aarde doen beven en de skyline van jou en van mij maken

Ik herinner me de dag dat je broer lag

Zijn gezicht tegen het gras zo groen gedrukt

De wonderen voor hem ongezien

Vijftig zonnen kwamen op en gingen onder totdat ik thuiskwam

En gedwongen onder ogen te zien wat ik genadeloos had verraden

Een liefde die ik alleen in mijn verlaten bed had achtergelaten om te liggen;

De vlinders stonden allemaal op en stierven met 'schuld' op hun graf geschreven

Dus, mijn lief, ik loop nu op eierschalen

Wankelend als de lichtste boomstam die probeert niet geveld te worden

Dus, mijn liefde, ik breng je de waarheid in het aanbieden

Verlicht je met eerlijkheid en waarschuw je teder

Dat ik gemaakt ben van botten zo delicaat als de natuur

En ik ben gemaakt van een huid die zo sterk is als de huid van een olifant

En ik heb gemaakt van twee harten, een die sneller kan kloppen

Dan vliegt de vleugel van de kolibrie

Maar het moet gevoed worden, het moet opgewonden zijn

Het moet worden gepompt door een sterke en enthousiaste handpalm

Maar elke hand zal onvermijdelijk moe worden

En dan de vlammen van mijn vuur, ze kalmeren