Beyond the Doors of the Night - Númenor

In Habbanan beneath the skies

Where all roads end however long

There is a sound of faint guitars

And distant echoes of a song

For there men gather into rings

Round their red fires while one voice sings —

And all about is night

A globe of dark glass faceted with light

Wherein the splendid winds have dusky flight;

Untrodden spaces of an odorous plain

That watches for the moon that long has lain

Not night as ours, unhappy folk

Where nigh the Earth in hazy bars

A mist about the springing of the stars

There trails a thin and wandring smoke

Obscuring with its veil half-seen

The grat abysmal still Serene

In Habbanan onder de hemel

Waar alle wegen eindigen, hoe lang ook

Er is een geluid van zwakke gitaren

En verre echo's van een nummer

Want daar verzamelen mannen zich in ringen

Rond hun rode vuren terwijl één stem zingt —

En alles over is nacht

Een bol van donker glas gefacetteerd met licht

Waarin de schitterende winden een schemerige vlucht hebben;

Onbetreden ruimtes van een geurige vlakte

Die uitkijkt naar de maan die lang heeft gelegen

Geen nacht als de onze, ongelukkige mensen

Waar dichtbij de aarde in wazige bars

Een mist over het ontspringen van de sterren

Er hangt een dunne en ronddwalende rook

Verduisterend met zijn sluier half gezien

De grat verschrikkelijke nog steeds Serene