Miasma - Novembers Doom

Approaching the moment we knew would come

The time where you must leave this place

I wish that you could speak to me

To hear your voice again… Again

For all these years

You were my reason to love

And I begged you not to leave me

There’s no life without you

I will always be alone

In this room you wither away

Praying for your end of days

I’ll hold your hand until the end

My heart will never let you go… Let you go

For all these years

You were my reason to live

And I begged you not to leave me

There’s no life without you

I will always be alone

There’s no love without you

I will always be alone

I wish you could hear me

I have so much to say

My words are suffocating

Miasma steals my breath away

For all these years

You were my reason to breathe

And I begged you not to leave me

For all these years

You were my reason to love

And I begged you not to leave me

There’s no love without you

I will always be alone

Het moment naderen waarvan we wisten dat het zou komen

Het tijdstip waarop je deze plek moet verlaten

Ik wou dat je met me kon praten

Om je stem weer te horen... Nogmaals

Voor al die jaren

Jij was mijn reden om lief te hebben

En ik smeekte je om me niet te verlaten

Er is geen leven zonder jou

Ik zal altijd alleen zijn

In deze kamer verwelk je weg

Bidden voor je einde der dagen

Ik zal je hand vasthouden tot het einde

Mijn hart zal je nooit laten gaan... Laat je gaan

Voor al die jaren

Jij was mijn reden om te leven

En ik smeekte je om me niet te verlaten

Er is geen leven zonder jou

Ik zal altijd alleen zijn

Er is geen liefde zonder jou

Ik zal altijd alleen zijn

Ik wou dat je me kon horen

Ik heb zoveel te zeggen

Mijn woorden zijn verstikkend

Miasma steelt mijn adem weg

Voor al die jaren

Jij was mijn reden om te ademen

En ik smeekte je om me niet te verlaten

Voor al die jaren

Jij was mijn reden om lief te hebben

En ik smeekte je om me niet te verlaten

Er is geen liefde zonder jou

Ik zal altijd alleen zijn