Kaktüs - Norm Ender

Bana boş laf anlatma kalbin taşa dönmüş senin

Bak o sözler sahteymiş aşkın da yalanmış senin

İki günlük dünya koş onlar kölen olsun hadi

Bi' gülün yok kaktüssün ruhum boyun eğmez sana

Sözleriyle başladı, güzel bi' ilişki

Sonrasında değişti, oldu bir çelişki

Tanıdıkça anlıyorsun, hep aynı yalanlar

Boşa geçmiş bir zamandır hafızamda kalanlar

Çarkta koşan fareleriz, basit bi' döngüyüz

Hayallerle saçmalayan, bitik bi' öyküyüz

Aşkımlar, cicimler, sahtedir hep sıfatlar

Maskelerde gizlenir beton yüzlü suratlar

Aslında en başında, demiştim kendime

Kaçınılmaz bi' sondur aşk, neyine ilişki?

«Belki» dedim senin için, bu onlardan değildir

Konu sevmek olunca kalp Pollyanna’ya meyilli

Optimist duygularla, çektim hep kahrını

Bencilliğini takmadım hiç, kandırdım yarını

Tutarsız sözlerin, aşk bi' savaş değildir

Yalanların rengi olmaz, o senin pembeliğin

Bana boş laf anlatma kalbin taşa dönmüş senin

Bak o sözler sahteymiş aşkın da yalanmış senin

İki günlük dünya koş onlar kölen olsun hadi

Bi' gülün yok kaktüssün ruhum boyun eğmez sana

Bilirsin insanoğlu, aslında değişmez

Hatalarla öğrenir, korkularla gelişmez

Ve sevmekten usansam, desem de «Bu sondur»

Aşk dediğin çıkmaz sokak, bitmeyen bi' yoldur

Bu yüzden hatalarım, olduysa özeldir

Beni de ben yapan budur, çünkü sevmek güzeldir

Hiç umrunda olmadı ki, ne desem sallamı’ca’n

Ben gitmeden farkımı, hiçbi' zaman anlamı’ca’n

Gelinen nokta bu, gönlümce yaşıyı'ca'm

Sen de o taş kalbini, ömrünce taşıyı'ca'n

Hiçbi' kozun kalmayınca, kafanda dank edince

Güvendiğin güzelliğin de bi' gün yüzünü terk edince

Bakarsın aynalara, kibrinle yaşarsın

Yalanı çok seven dilin, işini orada başarsın

Bu bitmiş öykünün, bendim hayalperesti

Sen bi' ara durakmışsın, hayatımın turisti

Bana boş laf anlatma kalbin taşa dönmüş senin

Bak o sözler sahteymiş aşkın da yalanmış senin

İki günlük dünya koş onlar kölen olsun hadi

Bi' gülün yok kaktüssün ruhum boyun eğmez sana

Bana boş laf anlatma kalbin taşa dönmüş senin

Bak o sözler sahteymiş aşkın da yalanmış senin

İki günlük dünya koş onlar kölen olsun hadi

Bi' gülün yok kaktüssün ruhum boyun eğmez sana

Vertel me geen onzin, je hart is in steen veranderd

Kijk, die woorden waren nep en je liefde was een leugen

Run de wereld voor twee dagen, laat ze je slaven zijn

Je hebt geen roos, je bent een cactus, mijn ziel zal niet voor je buigen

Het begon met zijn woorden, een mooie relatie

Toen veranderde het, er was een tegenstrijdigheid

Hoe meer je leert, hoe meer je begrijpt, het zijn altijd dezelfde leugens

Blijft in mijn geheugen van een verspilde tijd

We zijn ratten aan het stuur, we zijn gewoon een lus

We zijn een voltooid verhaal onzin met dromen

Mijn liefdes, snoepjes, bijvoeglijke naamwoorden zijn altijd nep

Betonnen gezichten verborgen in maskers

Eigenlijk zei ik in het begin tegen mezelf:

Liefde is een onvermijdelijk einde, waarom een ​​relatie?

"Misschien" zei ik voor jou, dit is er niet een van

Als het op liefde aankomt, neigt het hart naar Pollyanna

Met optimistische gevoelens heb ik altijd geleden

Ik gaf niets om je egoïsme, ik heb morgen vals gespeeld

Je onsamenhangende woorden, liefde is geen oorlog

Leugens hebben geen kleur, het is jouw roze

Vertel me geen onzin, je hart is in steen veranderd

Kijk, die woorden waren nep en je liefde was een leugen

Run de wereld voor twee dagen, laat ze je slaven zijn

Je hebt geen roos, je bent een cactus, mijn ziel zal niet voor je buigen

Weet je, mensen veranderen niet echt.

Leert door fouten, groeit niet met angsten

En zelfs als ik zeg: "Dit is het einde"

De doodlopende weg die jij liefde noemt, is een nooit eindigende weg

Dus mijn fouten zijn speciaal als ze gebeuren

Dat is wat mij tot mij maakt, want het is goed om lief te hebben

Het kon hem nooit schelen wat ik ook zeg

Voordat ik weg ben, zal ik nooit 'meen'

Dit is het bereikte punt, ik ben oud genoeg

En dat hart van steen draag je je hele leven.

Wanneer je geen troef hebt, wanneer het tot je doordringt

Wanneer de schoonheid die je vertrouwt op een dag je gezicht verlaat

Je kijkt in spiegels, je leeft met je arrogantie

Laat je tong die van leugens houdt daar slagen in zijn werk.

Ik was de dromer van dit voltooide verhaal

Je was een stop, toerist van mijn leven

Vertel me geen onzin, je hart is in steen veranderd

Kijk, die woorden waren nep en je liefde was een leugen

Run de wereld voor twee dagen, laat ze je slaven zijn

Je hebt geen roos, je bent een cactus, mijn ziel zal niet voor je buigen

Vertel me geen onzin, je hart is in steen veranderd

Kijk, die woorden waren nep en je liefde was een leugen

Run de wereld voor twee dagen, laat ze je slaven zijn

Je hebt geen roos, je bent een cactus, mijn ziel zal niet voor je buigen