Flor De Invernadero - Nino Bravo, La Casa Azul

Flor nacida en un jardín

De invierno, de cristal

Que creciste triste

Bajo un frío rayo de sol

Tú que creíste equivocada

Que el amor era pecado

Y tanto empeño pusiste

En guardar tus encantos

No dejes que el tiempo

Flor de invernadero

Pase y te marchite

Y queme así tus sueños

Ven conmigo y vuela

Donde brilla más el sol

Tú nunca escuchaste

De la fuente el murmurar

Ni envidiaste al vuelo

De la alondra, ni su libertad

Nunca sentiste la lluvia

Tu rostro azotar

Ni la caricia del viento

Alegró tu penar

No quiero que seas

Flor de invernadero

No quiero que mueras

Sin haber visto el cielo

Ven conmigo y vuela

Donde brilla más el sol

Ven conmigo

Yo te enseñaré

Lo más hermoso

Del amor…

bloem geboren in een tuin

winter, kristal

dat je verdrietig bent opgegroeid

Onder een koude zonnestraal

jij die verkeerd dacht

Die liefde was zonde

En je hebt zoveel moeite gedaan

om je charmes te behouden

Laat de tijd niet

kas bloem

Ga voorbij en je verdort

En verbrand je dromen zo

kom met me mee en vlieg

waar de zon het meest schijnt

je hebt nooit geluisterd

Van de fontein het geruis

Je was niet jaloers op de vlucht

Van de leeuwerik, noch zijn vrijheid

je hebt nooit de regen gevoeld

je gezicht zweep

Zelfs niet de streling van de wind

maakte je verdriet blij

Ik wil niet dat je bent

kas bloem

Ik wil niet dat je sterft

Zonder de lucht te hebben gezien

kom met me mee en vlieg

waar de zon het meest schijnt

Kom met mij mee

ik zal het je laten zien

De mooiste

Van liefde...