Para gnedykh (Two Bay Horses) - Nikolay Erdenko

Пара гнедых, запряженных с зарею,

Тощих, голодных и жалких на вид,

Вечно бредете вы мелкой рысцою

И вызываете смех у иных.

Были когда-то и вы рысаками

И кучеров вы имели лихих.

Ваша хозяйка состарилась с вами,

Пара гнедых, пара гнедых.

Грек из Одессы, еврей из Варшавы,

Юный корнет и седой генерал,

Каждый искал в ней любви и забавы

И на груди у нее замирал.

Где же теперь, в какой юной богине,

Ищите вы идеалов своих.

Вы, только вы, и верны ей поныне

Пара гнедых, пара гнедых.

Тихо.

Туманное утро в столице.

По улице медленно дроги ползут.

В гробе сосновом останки блудницы

Пара гнедых еле-еле везут.

Кто ж провожает ее на кладбище,

Нет у нее ни друзей, ни родных,

Только оборванных горсточка нищих,

Да пара гнедых, пара гнедых.

Een paar baaien getuigd tot de dageraad,

Mager, hongerig en er ellendig uitzien,

Je dwaalt altijd in een ondiepe draf

En je maakt anderen aan het lachen.

Ooit waren jullie ook dravers

En je had onstuimige koetsiers.

Je minnares is met jou oud geworden,

Een paar baaien, een paar baaien.

Een Griek uit Odessa, een Jood uit Warschau,

De jonge cornet en de grijsharige generaal,

Iedereen zocht liefde en plezier in haar

En bevroor op haar borst.

Waar nu, in welke jonge godin,

Zoek naar je idealen.

Jij, alleen jij, en bent haar tot op de dag van vandaag trouw

Een paar baaien, een paar baaien.

Rustig.

Mistige ochtend in de hoofdstad.

Drogs kruipen langzaam over de straat.

In een grenen doodskist de overblijfselen van een hoer

Een paar baaien worden nauwelijks gedragen.

Die haar naar het kerkhof begeleidt,

Ze heeft geen vrienden, geen familie,

Slechts een handvol haveloze bedelaars,

Ja, een paar baaien, een paar baaien.