Lovers in a Colorless Summer - Nightland

ANIMUS HOMINUM

CELAT ET VIVIT IN TENEBRIS

VERITAS HOMINUM

MORITUR IN PERPETUUM

Lone, in the sea of awareness I sail, fearless

Worshipped by existence, blown by Ego’s winds

Like the colorless summer

Without the glance of a shy dawn

Chasing the warmth in a spark

Drowned in the void of the utter dark

Lone, through the clouds of unknown I fly in stillness

Dethroned by weakness, swept by the winds of love

No!

the colorless summer

Burst in her shy dawn

Breaking the silence of night

And turning her void in a supreme light

ANIMUS HOMINUM

CELAT ET VIVIT IN TENEBRIS

VERITAS HOMINUM

MORITUR IN PERPETUUM

No!

the colorless summer

Burst in her shy dawn

Breaking the silence of night

And turning in a supreme light

ANIMUS HOMINUM

CELAT ET VIVIT IN TENEBRIS

VERITAS HOMINUM

MORITUR IN PERPETUUM

Eenzaam, in de zee van bewustzijn zeil ik, onverschrokken

Aanbeden door het bestaan, geblazen door de winden van het ego

Zoals de kleurloze zomer

Zonder de blik van een verlegen ochtendgloren

Op jacht naar de warmte in een vonk

Verdronken in de leegte van het volslagen duister

Eenzaam, door de wolken van onbekend vlieg ik in stilte

Onttroond door zwakte, geveegd door de winden van liefde

Nee!

de kleurloze zomer

Barsten in haar verlegen ochtendgloren

De stilte van de nacht doorbreken

En haar leegte in het hoogste licht zetten

ANIMUS HOMINUM

CELAT ET VIVIT IN TENEBRIS

VERITAS HOMINUM

MORITUR IN PERPETUUM

Nee!

de kleurloze zomer

Barsten in haar verlegen ochtendgloren

De stilte van de nacht doorbreken

En in het hoogste licht draaien