Call Me the Witch - Nicole Atkins, Cotton Mather

It was not his idea

To leave the city after Korea

For a Chinese wedding by a circus tent

All the time at the foundry

Dying in between the boundaries

So he left his baby there to pay the rent

I see him down by the crumbling seawalls

Am I the only one who hears him when he calls?

Call me the witch

Here to paint the town that time forgot

Throwin' the switch

To illuminate the isle of forget-me-nots

She was married to a merchant marine

Who her father thought a philistine

Peddling kerosene in a surplus store

On a night so clear

Seeing that his vessel was near

She walked off the end of the pier, lo and behold

She says «Sister, can you tell my story?

I’m still waiting for some final glory»

Call me the witch

Here to paint the town that time forgot

Throwin' the switch

To illuminate the isle of forget-me-nots

And out in the rain, I saw the face of Stephen Crane

And he says to me, «Thanks for the memories»

Made a vow I can never repeat

To know the shadows on Madison Street

They all know my name and tell me hello

Never said I was their boss

I’m just livin' in the land of the lost

Where the last battalion tossed the coins in the row

You can hide in your candy museum

With the mail-order bride, but the fog is comin' in

Call me the witch

Here to paint the town that time forgot

Throwin' the switch

Here to illuminate the isle of forget-me-nots

Call me the witch

Oh, call me the witch

Ah, call me the witch

Het was niet zijn idee

De stad verlaten na Korea

Voor een Chinese bruiloft bij een circustent

Altijd in de gieterij

Tussen de grenzen door sterven

Dus liet hij zijn baby daar achter om de huur te betalen

Ik zie hem beneden bij de afbrokkelende zeewering

Ben ik de enige die hem hoort als hij belt?

Noem me de heks

Hier om de stad te schilderen die de tijd vergat

Werpen de schakelaar

Om het eiland van de vergeet-mij-nietjes te verlichten

Ze was getrouwd met een koopvaardij

Wie haar vader een filistijn vond?

Kerosine leuren in een winkel met overschot

Op een nacht zo helder

Toen hij zag dat zijn schip dichtbij was...

Ze liep van het einde van de pier af, kijk eens aan!

Ze zegt: 'Zuster, kun je mijn verhaal vertellen?

Ik wacht nog steeds op wat laatste glorie»

Noem me de heks

Hier om de stad te schilderen die de tijd vergat

Werpen de schakelaar

Om het eiland van de vergeet-mij-nietjes te verlichten

En buiten in de regen zag ik het gezicht van Stephen Crane

En hij zegt tegen me: "Bedankt voor de herinneringen"

Een gelofte gedaan die ik nooit kan herhalen

Om de schaduwen op Madison Street te kennen

Ze kennen allemaal mijn naam en zeggen me hallo

Nooit gezegd dat ik hun baas was

Ik leef gewoon in het land van de verlorenen

Waar het laatste bataljon de munten op de rij gooide

Je kunt je verstoppen in je snoepmuseum

Met de postorderbruid, maar de mist komt binnen

Noem me de heks

Hier om de stad te schilderen die de tijd vergat

Werpen de schakelaar

Hier om het eiland van de vergeet-mij-nietjes te verlichten

Noem me de heks

Oh, noem me de heks

Ah, noem me de heks