The Fox - Nickel Creek

Oh the fox went out on a chilly night

Prayed for the moon to give him light

For he had many a mile to go that night

Before he reached the town-o, town-o, town-o

Many a mile to go that night before he reached the town-o

He ran 'til he came to the (?) pen

Where the ducks and the geese were kept therein

He said, «a couple of you are gonna grease my chin

Before I leave this town-o, town-o, town-o

A couple of you are gonna grease my chin before I leave this town-o»

He grabbed the grey goose by the neck

Threw the ducks across his back

He didn’t mind the «quack, quack»

And the legs all danglin' down-o, down-o, down-o

He didn’t mind the «quack, quack,» and the legs all danglin' down-o

The old woman jumped out of bed

Out of the window, she popped her head

Cryin', «John, John, the grey goose is gone

And the fox is on the town-o, town-o, town-o

John!

john!

the grey goose is gone and the fox is on the town-o!»

Well he ran til he came to his cozy den

There were his little ones, eight, nine, ten

Cryin', «daddy, daddy, better go back again

Cause it must be a mighty fine town-o, town-o, town-o

Daddy, daddy, better go back again cause it must be a mighty fine town-o!»

Then the fox and his wife, without any strife

They cut up the goose with a fork and a knife

They never had such a supper in their life

And the little ones chewed on the bones-o, bones-o, bones-o

They never had such a supper in their life and the little ones chewed on the

bones

(Yeah)

Oh, de vos ging uit op een kille nacht

Ik heb gebeden dat de maan hem licht zou geven

Want hij had die nacht nog vele kilometers te gaan

Voordat hij de stad-o, stad-o, stad-o bereikte

Nog vele mijlen te gaan die avond voordat hij de stad bereikte

Hij rende tot hij bij de (?) pen kwam

Waar werden de eenden en de ganzen gehouden

Hij zei: "een paar van jullie gaan mijn kin invetten"

Voordat ik deze stad-o, stad-o, stad-o verlaat

Een paar van jullie gaan mijn kin invetten voordat ik deze stad verlaat-o»

Hij greep de grijze gans bij de nek

Gooide de eenden over zijn rug

Hij stoorde zich niet aan de "kwak, kwak"

En de benen bungelen allemaal down-o, down-o, down-o

Hij vond het "kwakzalver, kwak" niet erg en de benen bungelen allemaal naar beneden

De oude vrouw sprong uit bed

Ze stak haar hoofd uit het raam

Huilend, "John, John, de grijze gans is weg"

En de vos is op de stad-o, stad-o, stad-o

John!

John!

de grauwe gans is weg en de vos is in de stad-o!»

Nou, hij rende tot hij bij zijn knusse studeerkamer kwam

Daar waren zijn kleintjes, acht, negen, tien

Huilend, "papa, papa, ga maar weer terug"

Want het moet een geweldig mooie stad-o, stad-o, stad-o zijn

Papa, papa, ga maar weer terug want het moet een machtig mooie stad zijn-o!»

Dan de vos en zijn vrouw, zonder enige strijd

Ze sneden de gans in stukken met een vork en een mes

Ze hebben nog nooit zo'n avondmaal in hun leven gehad

En de kleintjes kauwden op de botten-o, botten-o, botten-o

Ze hebben nog nooit zo'n avondmaal in hun leven gehad en de kleintjes kauwden op de

botten

(Ja)