Inspiração - Ney Matogrosso, Pedro Luis e a Parede

Arranca o couro cabeludo

Arranca caspa, arranca tudo

Deixa entrar sol nesse porão

Em qualquer dia por acaso

Desfaz-se o nó, rompe-se o vaso

E surge a luz da inspiração

Deixa seus anjos e demônios

Tudo está mesmo é nos neurônios

Num jeito interno de pressão

Talvez se possa, como ajuda

Ter uma amante manteúda

Ou um animal de estimação

Pega a palavra, pega e come

Não interessa se algum nome

Possa te dar indigestão

O que se conta e se aproveita

É se a linguagem já vem feita

Com sua chave e seu chavão

A porta se abre é de repente

Como se no ermo do presente

Se ouvisse a voz da multidão

E o que tem força, o que acontece

É como um dia que estivesse

Sem calendário ou previsão

Fica de espera, de tocaia

Talvez um dia a casa caia

E ficque tudo ao rés-do-chão

Fica a fumaça no cachimbo

Fica a semente no limão

Fica o poema no seu limbo

E na palavra um palavrão

Plukt de hoofdhuid

Verwijder roos, haal alles eraf

Laat de zon in deze kelder

Op een willekeurige dag bij toeval

De knoop is losgemaakt, het vat is gebroken

En het licht van inspiratie verschijnt

Verlaat je engelen en demonen

Alles zit echt in de neuronen

Op een interne manier van druk

Misschien kan het, hoe kan het helpen?

Een gehouden minnaar hebben

Of een huisdier

Neem het woord, neem het en eet het op

Het maakt niet uit of er een naam is

Kan je indigestie geven

Wat telt en wordt gebruikt?

Het is of de taal al klaar is

Met je sleutel en je modewoord

De deur gaat plotseling open

Alsof in de voorwaarden van het heden

Als je de stem van de menigte zou kunnen horen

En wat heeft kracht, wat gebeurt er?

Het is als een dag die was

Geen kalender of voorspelling

Blijf wachten, in een hinderlaag

Misschien zal op een dag het huis instorten

Houd alles op de begane grond

Er zit rook in de pijp

Het zaadje blijft in de citroen

Het gedicht blijft in het ongewisse

En in het woord een krachtterm