Noite Severina - Ney Matogrosso, Pedro Luis e a Parede

Corre calma Severina noite

De leve no lençol que te tateia a pele fina

Pedras sonhando pó na mina

Pedras sonhando com britadeiras

Cada ser tem sonhos a sua maneira

Cada ser tem sonhos a sua maneira

Corre alta Severina noite

No ronco da cidade uma janela assim acesa

Eu respiro seu deesejo

Chama no pavio da lamparina

Sombra no lençol que tateia a pele fina

Sombra no lençol que tateia a pele fina

Ali tão sempre perto e não me vendo

Ali sinto tua alma flutuar do corpo

Teus olhos se movendo sem se abrir

Ali tão certo e justo e só te sendo

Absinto-me de ti, mas sempre vivo

Meus olhos te movendo sem te abrir

Corre solta suassuna noite

Tocaia de animal que acompanha sua presa

Escravo da sua beleza

Daqui a pouco o dia vai querer raiar

Ren rustig Severina nacht

Zorg voor het laken dat de dunne huid voelt

Stenen dromen stof in de mijn

Stenen dromen van jackhammers

Elk wezen heeft dromen op zijn eigen manier

Elk wezen heeft dromen op zijn eigen manier

Run high Severina nacht

In het gesnurk van de stad lichtte een raam op

Ik adem je verlangen

Vlam op de lamplont

Schaduw op het laken dat de dunne huid voelt

Schaduw op het laken dat de dunne huid voelt

Daar, altijd dichtbij en mij niet ziend

Daar voel ik je ziel uit je lichaam drijven

Je ogen bewegen zonder te openen

Er zo goed en eerlijk en gewoon zijn

Ik onthoud me van je, maar ik leef altijd

Mijn ogen bewegen je zonder je te openen

Ren los yoursuna night

Hinderlaag van dier dat zijn prooi vergezelt

Slaaf van je schoonheid

Over een tijdje wil de dag aanbreken