Chance De Aladim - Ney Matogrosso

Se canto sou ave, se choro sou homem

Se planto me basto, valho mais que dois

Quando a água corre, a vida multiplica

O que ninguém explica é o que vem depois… depois

No alto da montanha o vazio é tamanho

No ventre do mar a treva é abissal

Indo pela beira falta sal na vida

O que ninguém ensina é o ponto do mingau

Numa pirueta o corpo se agiganta

Bate uma preguiça, a fé fica pra trás

O amanhã num instante vira agora

Eu juro que ninguém me disse que era nunca mais… que era nunca mais

No dedo mindinho levo o meu carinho

O anel de safira vai no anular

Pai-de-todos manda, fura-bolos fura

Viro o azar em sorte no meu polegar

Mão de milho, mão de irmão que dá e tira

Sumo de mentira, escapo e digo sim

Meia-volta e o par é quem topa a quadrilha

E ninguém me livra de ser livre em mim

Esfrego e um gênio cumpre três desejos

Fantasio a morte, engano a dor banal

O que ninguém me rouba é o sonho de gigante

E o tudo e o nada, juntos brincam o carnaval

Nunca é tarde pra acender a lamparina

E enxergar além da vaidade vã

Nunca é nada pra quem curte uma saudade

E niguém me nega a luz dessa manhã

Quem disse que ser feliz é o fim de tudo?

O que ninguém me tira é o começo de mim

Meu canto é maior quando o mundo é mudo

E o que muda o mundo é a chance de Aladim… a chance de Aladim

O amor é tudo, o diabo quer chamego

Nunca é muito cedo pra se achar a rima

Pego a lã, o pão, a viola, e o canivete

O que ninguém me dá, eu pego e danço em cima

O que ninguém explica, o que ninguém revela

O que ninguém me disse, o que ninguém me dá

O que ninguém me ensina, o que ninguém me livra

O que ninguém me entrega, é certo, Deus dará

É certo, Deus dará, certo, Deus dará…

Als ik zing ben ik een vogel, als ik huil ben ik een man

Als ik mezelf plant, ben ik meer waard dan twee

Als het water stroomt, vermenigvuldigt het leven zich

Wat niemand uitlegt is wat er komt na... na

Op de top van de berg is de leegte zo groot

In de buik van de zee is de duisternis abyssal

Als je langs de rand gaat, is er geen zout in het leven

Wat niemand leert, is het punt van de pap

In een pirouette wordt het lichaam reus

Luiheid slaat toe, geloof blijft achter

Morgen in een oogwenk draait nu

Ik zweer dat niemand me heeft verteld dat het nooit meer was... dat het nooit meer was

Op mijn pink neem ik mijn genegenheid

De saffierring gaat naar de ringvormige

All-Father heeft de leiding, taarten plukken

Ik verander pech in geluk op mijn duim

Hand van koren, hand van broer die geeft en neemt

Lieg sap, ontsnap en zeg ja

Een halve draai en het paar is degene die zich bij de bende voegt

En niemand redt me van vrij zijn in mij

Ik wrijf en een geest vervult drie wensen

Ik fantaseer over de dood, bedrog en banale pijn

Wat niemand van me steelt, is de droom van de reus

En alles en niets, samen spelen ze carnaval

Het is nooit te laat om de lamp aan te steken

En verder kijken dan ijdele ijdelheid

Het is nooit iets voor degenen die genieten van een verlangen

En niemand ontzegt mij het licht van deze ochtend

Wie zei dat gelukkig zijn het einde van alles is?

Wat niemand me afpakt, is het begin van mij

Mijn zang is groter als de wereld stil is

En wat de wereld verandert, is de kans van Aladdin... de kans van Aladdin

 Liefde is alles, de duivel wil knuffelen

Het is nooit te vroeg om het rijm te vinden

Ik neem de wol, het brood, de altviool en het mes

Wat niemand me geeft, ik pak het en dans erop

Wat niemand uitlegt, wat niemand onthult

Wat niemand me heeft verteld, wat niemand me geeft

Wat niemand me leert, wat niemand me bevrijdt

Wat niemand mij geeft, het is zeker, God zal geven

Het is goed, God zal het geven, goed, God zal het geven...