Souls at Zero - Neurosis

No seed will grow of this barren earth

Our hope, unborn has died

I’ve slept in the dirt

Under the light of the moon

And I know our souls have perished

Calling to those that would hear

But I am deaf

Clawing at those that would feel

But I am dead to my own fears

Our cancer has grown into a stone

This water tastes like poison

Your doomsday machine towers above me

To instill my vision

Calling to those that would hear

But I am deaf

Clawing at those that would feel

But I am dead to my own fears

Glowing pyre in the wind

Like a glowing pyre in the wind

I stand to heal

I tried to touch the feelings they have shown

Our cancer’s grown into a stone

More cracks as our ceiling caves in

This is our destiny

These are visions, visions on

Er groeit geen zaadje van deze dorre aarde

Onze hoop, ongeboren is gestorven

Ik heb in de modder geslapen

Onder het licht van de maan

En ik weet dat onze zielen zijn omgekomen

Bellen naar degenen die willen horen

Maar ik ben doof

Klauwen naar degenen die zouden voelen

Maar ik ben dood aan mijn eigen angsten

Onze kanker is uitgegroeid tot een steen

Dit water smaakt naar vergif

Je doemscenario torent boven me uit

Om mijn visie bij te brengen

Bellen naar degenen die willen horen

Maar ik ben doof

Klauwen naar degenen die zouden voelen

Maar ik ben dood aan mijn eigen angsten

Gloeiende brandstapel in de wind

Als een gloeiende brandstapel in de wind

Ik sta om te genezen

Ik heb geprobeerd de gevoelens die ze hebben getoond aan te raken

Onze kanker is uitgegroeid tot een steen

Meer scheuren naarmate ons plafond instort

Dit is ons lot

Dit zijn visioenen, visioenen op