Секреты - Nefestofeles

Куплет 1:

А я медленно ко дну продолжаю тонуть не имея причин

Значит все-таки там от оков и цепей я достану ключи

Ты подумать успел что как-то наивно и глупо звучит

Я бы ответил спасибо, но знай, меня не нужно учить

Знаю не легко подбирать вам пароли, попытка одна

Из-за вашей ошибки все испарится, уйдет в никуда

И то что ты хочешь узнать, не узнает никто никогда

Может все это зря и давай мы не будем тут что-то менять?

Мои секретные формулы были написаны кодом да Винчи

Символы, знаки в зеркальном порядке, и спрятаны в криптекс

Вся ваша глупость написана четко на ваших лицах

Я словно призрак, я вроде молчу, но они слышат крики

Они писали анкеты, просили совета взамен на монеты

Перебирая тетради смотрели внимательно в каждую клетку,

Но так и не нашли ту секретную формулу музыки ветра

Припев:

Им нужно знать все секреты, что в моей музыке ветра

И что творится в моей голове

И по глазам тут заметно что они ждали ответа,

Но если честно тут секретов нет

Куплет 2:

Символы, знаки, рисую в тетради я, формулы, схемы

Смотри как надо, медленно, верно, у них сдают нервы

Каждый второй по любому сегодня хотел бы быть первым,

Но где нужно летать они снова вцепляются корнями в землю

Странные люди, ищут итоги в каком то абсурде

Лица тая под словами «коллеги давайте обсудим»

Строя из себя судей что знают ответы таинственных судеб,

А сами снова боятся шагнуть и вдохнуть эту жизнь полной грудью

Я спотыкаясь падал, теряя надежду, но шел до конца

Вставая с колен, оперевшись об стены, пытался шагать

И в спину ножом, от тех кто позади, получив сотни ран

Я молча шагал, уходил в никуда, там где дым холода

Они писали анкеты, просили совета в замен на монеты

Перебирая тетради смотрели внимательно в каждую клетку,

Но так и не нашли ту секретную формулу музыки ветра

Vers 1:

En ik zak langzaam verder naar de bodem zonder reden

Dus uiteindelijk zal ik de sleutels van de boeien en kettingen krijgen

Je had tijd om te denken dat het op de een of andere manier naïef en stom klinkt

Ik zou dankjewel zeggen, maar weet dat ik geen les hoef te krijgen

Ik weet dat het niet gemakkelijk is om wachtwoorden voor je te raden, één poging

Door jouw fout zal alles verdampen, nergens heen gaan

En wat je wilt weten, zal niemand ooit weten

Misschien is dit allemaal tevergeefs en laten we hier niets aan veranderen?

Mijn geheime formules zijn geschreven in da Vinci-code

Symbolen, tekens in spiegelvolgorde en verborgen in de cryptex

Al je domheid staat duidelijk op je gezicht geschreven

Ik ben als een geest, ik schijn te zwijgen, maar ze horen geschreeuw

Ze schreven vragenlijsten, vroegen om advies in ruil voor munten

Ze bladerden door de notitieboekjes en bekeken zorgvuldig elke cel,

Maar die geheime formule van blaasmuziek hebben ze nooit gevonden

Refrein:

Ze moeten alle geheimen weten die in mijn blaasmuziek zitten

En wat gaat er in mijn hoofd om

En in de ogen valt op dat ze op een antwoord wachtten,

Maar om eerlijk te zijn, er zijn hier geen geheimen

vers 2:

Symbolen, tekens, tekenen in notitieboekjes, formules, diagrammen

Kijk zoals het hoort, langzaam, zeker, ze verliezen hun zenuwen

Elke tweede persoon zou vandaag de eerste willen zijn,

Maar waar je moet vliegen, klampen ze zich weer vast aan de grond

Vreemde mensen, op zoek naar resultaten in een soort van absurditeit

Gezichten die smelten onder de woorden "collega's, laten we bespreken"

Zichzelf laten beoordelen dat ze de antwoorden kennen van mysterieuze lotsbestemmingen,

En ze zijn zelf weer bang om een ​​stap te zetten en dit leven met een volle borst in te ademen

Ik struikelde en viel, ik verloor de hoop, maar ik ging tot het einde

Hij stond op van zijn knieën, leunde tegen de muren en probeerde te lopen

En in de rug met een mes, van degenen die achter zitten, die honderden wonden hebben opgelopen

Ik liep stilletjes, ging naar nergens, waar de rook koud is

Ze schreven vragenlijsten, vroegen om advies in ruil voor munten

Ze bladerden door de notitieboekjes en bekeken zorgvuldig elke cel,

Maar die geheime formule van blaasmuziek hebben ze nooit gevonden