Зима - НедРа

Над городами кричали синицы: «Не бейте нас влет

Мы пригодимся в руках!»

От этих печальных страниц я сжигал переплет

На осенних кострах,

А сегодня я пепел тащу по безлюдным краям,

Изначальная прихоть небес,

Tabula rasa моя,

Зима, зима, зима.

Я заряжаю последней картечью несмелой рукой

Пустые обоймы ветров,

Может, развеют предтечей над белой рекой

Хоть несколько слов.

Знаю, что сам на прицеле, что ранен был в грудь,

Белоснежная простынь моя,

Неудержимая ртуть.

Зима, зима, больничный цвет,

В бинтах лучи солнца льются в лазарет.

Эй, санитар, неси капель

По десять капель, и уже, смотри, Апрель —

Хрипят грачи, поют врачи,

Все об одном, все об одном,

Вокруг разлитым молоком покой.

Я запрягаю все волчьи стаи метелей в одну

Упряжь, несите скорей,

Туда, где зачала звезда золотую орду

Сияющих дней,

К пределам орбит на крутых виражах Января

Колыбельная песня небес,

Колымская трасса моя,

Зима, зима, зима.

Ты пеленала одним одеялом наше тепло

В блокадную мглу вечеров,

Нас Гердой и Каем венчала, стучала в стекло,

Да порезалась в кровь,

А теперь будто саван готовишь за выслугу лет,

Белоснежная пристань моя,

Мой неразборчивый след.

Зима, зима, слепая соль.

Хожу-скольжу, вниз падаю лицом,

Эй, кочегар, согрей меня —

В такую ночь нет дома без огня.

Поет метель, скрипит постель,

Все об одном, все об одном,

Вокруг разлитым молоком покой.

Tieten schreeuwden over de steden: "Sla ons niet tijdens de vlucht"

Wij komen van pas!"

Van deze trieste pagina's heb ik de binding verbrand

Op herfstvuren,

En vandaag sleep ik de as langs de verlaten randen,

De oergril van de hemel

Tabula rasa is van mij

Winter, winter, winter.

Ik laad het laatste hagel met een timide hand

Lege clips van de wind

Misschien zullen ze de voorloper verstrooien over de witte rivier

In ieder geval een paar woorden.

Ik weet dat ik zelf onder schot sta, dat ik in de borst gewond was,

Mijn witte laken

Niet te stoppen kwik.

Winter, winter, ziekenhuiskleur,

In verband stromen de zonnestralen in de ziekenboeg.

Hé oppasser, breng druppels mee

Tien druppels, en nu al, kijk, april -

Rooks piepen, dokters zingen,

Alles over één, alles over één,

Rond de gemorste melk vrede.

Ik gebruik alle wolvenpakketten van sneeuwstormen in één

Harnas, snel brengen

Waar de ster de gouden horde verwekte

stralende dagen,

Tot de grenzen van de banen op scherpe bochten van januari

Slaapliedje van de hemel

Mijn Kolyma-route,

Winter, winter, winter.

Je wikkelde onze warmte in met één deken

In de blokkadenevel van de avonden,

Ze trouwde met ons Gerda en Kai, klopte op het glas,

Ja, ze sneed zichzelf in het bloed

En nu, alsof je een lijkwade aan het voorbereiden bent voor een lange dienst,

Mijn witte haven

Mijn onleesbare voetafdruk.

Winter, winter, blind zout.

Ik loop, ik glijd, ik val met mijn gezicht naar beneden,

Hé stoker, warm me op -

Op een avond als deze is er geen huis zonder vuur.

De sneeuwstorm zingt, het bed kraakt,

Alles over één, alles over één,

Rond de gemorste melk vrede.