С колен - НедРа

Отпустите меня, ой, далеко

Я в оконные рамы зажат, этих картин стекло

Тронет холодом грудь, но этой весной

Для меня уже нет часовых поясов

Нет полюсов во мне

Я поднялся с колен

Я даю позывной всем небесам

Я второй уже делаю круг, разрешите посадку там

Будет мертвой метля, я ее развяжу

И на радуге взлетные полосы ждут

Когда я их раскрашу сам

Я поднялся с колен

После будет гроза теплым дождем

Утону в твоих синих глазах, так зачем же мы судно ждем

Захлебнется весна где-то там, на корме

И я брошу ей солнца спасательный круг

Он больше не нужен мне

Laat me gaan, oh, ver weg

Ik zit tegen de raamkozijnen gedrukt, deze schilderijen zijn van glas

Zal de borst aanraken met kou, maar dit voorjaar

Er zijn geen tijdzones meer voor mij

Er zijn geen palen in mij

Ik stond op van mijn knieën

Ik geef de roepnaam aan alle luchten

Ik ben al voor de tweede keer een cirkel aan het maken, sta me toe daar te landen

Er zal een dode bezem zijn, ik zal hem losmaken

En op de regenboog wachten de landingsbanen

Als ik ze zelf schilder

Ik stond op van mijn knieën

Na een onweersbui warme regen

Ik zal verdrinken in je blauwe ogen, dus waarom wachten we op het schip?

De lente zal ergens stikken daar, aan de achtersteven

En ik gooi haar een reddingslijn van de zon

Ik heb hem niet meer nodig