Passage - Native Construct

I am marched to the gallows, for I’ve done so much wrong

She was just a child, but now

In Silence she lies

With all her innocence gone

I have begged for forgiveness 'till the days grew too long

For my mind and my soul to hold and endure the disgrace

But death will rid me of this state

Silence has called me back

To let me be with you at last

I’ll feel your innocent face again

I won’t hesitate to return

(Bring him back)

Bring me back

(Let this noose start your passage)

Bring me back!

(Let it bring you back!)

Bring me back, for I still long to see her

Without the weight of this misguided place

I will transcend thee

Misery, oh how I’ve wished to suspend thee

Harmony, I will befriend thee in death

What is this horrible place?

Why aren’t my torments erased?

Where is my coveted piece of harmony?

They promised I’d feel your fair face

Oh Sinister, your trickery!

This was your plan along

Condemning me for my devilry

I was wrong

And now I know that there is no escape

I could beg for forgiveness as these foul winds howl on

But my soul is wreathed in black

Perhaps this is just where I belong

And finally I see her face

«My precious darling, how I’ve longed to hold you!»

But as my hands approach her face

She turns to a wraith to rule my fate

I am cursed to eternally face the sins I have wrought

Her eyes ablaze, she tells me I will never see light

Ik word naar de galg gemarcheerd, want ik heb zoveel verkeerd gedaan

Ze was nog maar een kind, maar nu

In stilte liegt ze

Met al haar onschuld weg

Ik heb om vergiffenis gesmeekt totdat de dagen te lang werden

Voor mijn geest en mijn ziel om de schande vast te houden en te verdragen

Maar de dood zal me van deze toestand verlossen

Stilte heeft me teruggeroepen

Om me eindelijk bij je te laten zijn

Ik zal je onschuldige gezicht weer voelen

Ik zal niet aarzelen om terug te keren

(Breng hem terug)

Breng me terug

(Laat deze strop je passage beginnen)

Breng me terug!

(Laat het je terugbrengen!)

Breng me terug, want ik verlang er nog steeds naar om haar te zien

Zonder het gewicht van deze misleide plek

Ik zal je overstijgen

Ellende, oh wat heb ik je willen schorsen

Harmony, ik zal bevriend met je zijn in de dood

Wat is deze vreselijke plek?

Waarom worden mijn kwellingen niet gewist?

Waar is mijn felbegeerde stukje harmonie?

Ze beloofden dat ik je schone gezicht zou voelen

Oh Sinister, je bedrog!

Dit was je plan mee

Mij ​​veroordelen voor mijn duivelskunst

Ik had het fout

En nu weet ik dat er geen ontkomen aan is

Ik zou om vergiffenis kunnen smeken terwijl deze vieze winden loeien

Maar mijn ziel is gehuld in zwart

Misschien is dit precies waar ik thuishoor

En eindelijk zie ik haar gezicht

«Mijn dierbare schat, wat heb ik ernaar verlangd je vast te houden!»

Maar als mijn handen haar gezicht naderen

Ze verandert in een schim om mijn lot te bepalen

Ik ben vervloekt om de zonden die ik heb begaan voor eeuwig onder ogen te zien

Haar ogen fonkelen, ze vertelt me ​​dat ik nooit licht zal zien