A Cor - Natiruts

Queria tanto te falar

Das angústias desse meu viver

A força que afugenta as idéias

E tenta nos impedir de ser mais

Então a gente põe o pé na estrada

Coragem não se sabe de onde vem (vem do céu)

E deixa a promessa de um dia voltar

Para os braços daquela que te quer bem

Se ela te deixou e disse que nunca mais

Saiba que levou sentimentos imortais

Mas se ela te beijou e disse que vai ficar

Isso são mistérios não se pode explicar

Ela diz que precisa-se acreditar

E vê nos astros coisas que não pode-se pensar (Ela foi aos céus)

Ela jura aquela volta prometida

E justifica alguma barra que ela passou

Mas ela sabe muito bem dos seus segredos

E reconhece que isso tudo pode ter um fim (Pode terminar)

Mas ela busca a perfeição do espelho

E oferece para ele com perdão enfim

A cor daquela pétala de flor

Com todo amor

Daquela petála de flor

E todo amor daquela pétala de flor

E toda cor daquela petála de flor

Ik wilde zo graag met je praten

Van de angst van mijn leven

De kracht die ideeën verdrijft

En probeer te voorkomen dat we meer zijn

Dus we zetten voet op de weg

Moed weet niet waar het vandaan komt (het komt uit de lucht)

En laat de eendaagse belofte terugkomen

In de armen van degene die je goed wil

Als ze je verliet en zei dat ze dat nooit meer zou doen?

Weet dat er onsterfelijke gevoelens voor nodig waren

Maar als ze je kuste en zei dat ze zou blijven

Dit zijn mysteries die niet kunnen worden verklaard

Ze zegt dat je moet geloven

En ziet in de sterren dingen die je niet kunt bedenken (Ze ging naar de hemel)

Ze zweert dat beloofde terugkeer

En rechtvaardigt elke balk die ze heeft gehaald

Maar ze kent je geheimen maar al te goed

En erkent dat dit allemaal tot een einde kan komen (het kan eindigen)

Maar ze zoekt de perfectie van de spiegel

En biedt hem eindelijk vergeving aan

De kleur van dat bloemblad

Met alle liefde

Van dat bloemblaadje

En alle liefde van dat bloemblad

En elke kleur van dat bloemblad