Caledonia - Nathan Carter

I don’t know if you can see

The changes that have come over me

In these last few days I’ve been afraid

That I might drift away

So I’ve been telling old stories, singing songs

That make me think about where I came from

And that’s the reason why I seem

So far away today

But let me tell you that I love you

And that I think about you all the time

Caledonia you’re calling me and now I’m going home

But if I should become a stranger

You know that it would make me more than sad

Caledonia’s been everything I’ve ever had

I have moved and I’ve kept on moving

Proved the points that I needed proving

Lost the friends that I needed losing

Found others on the way

I have kissed the ladies and left them crying

Stolen dreams, yes there’s no denying

I have travelled hard sometimes with conscience flying

Somewhere with the wind

Now I’m sitting here before the fire

The empty room the forest choir

The flames that couldn’t get any higher

They’ve withered now they’ve gone

But I’m steady thinking my way is clear

And I know what I will do tomorrow

When the hands are shaken and the kisses flow

Then I will disappear

Ik weet niet of je kunt zien

De veranderingen die over me heen zijn gekomen

De afgelopen dagen ben ik bang geweest

Dat ik zou wegdrijven

Dus ik heb oude verhalen verteld, liedjes gezongen

Dat zette me aan het denken over waar ik vandaan kwam

En dat is de reden waarom ik lijk

Zo ver weg vandaag

Maar laat me je vertellen dat ik van je hou

En dat ik de hele tijd aan je denk

Caledonië, je belt me ​​en nu ga ik naar huis

Maar als ik een vreemde zou worden

Je weet dat het me meer dan verdrietig zou maken

Caledonië is alles geweest wat ik ooit heb gehad

Ik ben verhuisd en ik ben blijven verhuizen

Bewees de punten die ik nodig had om te bewijzen

Ik verloor de vrienden die ik kwijt moest

Onderweg anderen gevonden

Ik heb de dames gekust en ze huilend achtergelaten

Gestolen dromen, ja, het valt niet te ontkennen

Ik heb soms hard gereisd met gewetenswroeging

Ergens met de wind

Nu zit ik hier voor het vuur

De lege kamer het boskoor

De vlammen die niet hoger konden komen

Ze zijn verdord nu ze weg zijn

Maar ik denk gestaag dat mijn weg duidelijk is

En ik weet wat ik morgen ga doen

Wanneer de handen worden geschud en de kusjes stromen

Dan zal ik verdwijnen