Hug - Nathan Carter

I remember I wasn’t much older, four or maybe five at the most,

Goin' to school morning were colder, there was no such thing as a Bus.

Our mother d’be searching for school bags and combing our hair the wrong way,

As she buttered our toast and buttened our coats, here’s what my mother did say.

Ah we all need a hug in the morning, and one at the end of the day.

many as possible squezed in between to keep life’s troubles at bay.

No matter where ever you ramble, our problems be great or be small.

It’s my beliefe that for instant relief, a hug is the best cure of all.

I met an old exile in Boston, he longed to go back home one day.

But he thought no one there would be caring, for he’d been so long away.

To stop the tear drop in his coffee, he gave his old whiskers a tug.

And he knew all he’d give all he needed to live, for a big welcome home again

hug.

Ah we all need a hug in the morning, and one at the end of the day.

And many as possible squeezed in between to keep life’s troubles at bay.

No matter where ever you ramble, your problems be great or be small.

It is my beliefe that for instant relief, a hug is the best cure of all.

A letter can bring consolation, a phone call can brighten the night.

In the midst of great aggravation, they can put at least some things to right.

When your heart just feels like it’s breaking, your life’s slipping down past

the plug.

And you feel like a ghost, the thing you want most is someone to give you a hug.

Ah we all need a hug in the morning, and one at the end of the day.

And many as possible squezed in between to keep life’s troubles at bay.

No matter where ever you ramble, your problems be great or be small.

It is my belief that for instant relief, a hug is the best cure of all.

Ik herinner me dat ik niet veel ouder was, vier of misschien hooguit vijf,

Naar school gaan 's ochtends was kouder, er bestond niet zoiets als een bus.

Onze moeder d'be zoekt naar schooltassen en kamt ons haar op de verkeerde manier,

Terwijl ze onze toast besmeerde en onze jassen smeerde, zei mijn moeder het volgende.

Ah, we hebben allemaal een knuffel nodig in de ochtend en een knuffel aan het eind van de dag.

velen wurmden zich er tussenin om de problemen van het leven op een afstand te houden.

Waar je ook wandelt, onze problemen zijn groot of klein.

Het is mijn overtuiging dat voor onmiddellijke verlichting een knuffel de beste remedie is.

Ik ontmoette een oude ballingschap in Boston, hij verlangde ernaar om op een dag terug naar huis te gaan.

Maar hij dacht dat niemand daar om zou geven, want hij was zo lang weggeweest.

Om de traandruppel in zijn koffie te stoppen, trok hij aan zijn oude snorharen.

En hij wist dat hij alles zou geven wat hij nodig had om te leven, voor een groots welkom weer thuis

knuffel.

Ah, we hebben allemaal een knuffel nodig in de ochtend en een knuffel aan het eind van de dag.

En velen wurmden zich er tussenin om de problemen van het leven op een afstand te houden.

Waar je ook ronddwaalt, je problemen zijn groot of klein.

Het is mijn overtuiging dat voor onmiddellijke verlichting een knuffel de beste remedie is.

Een brief kan troost brengen, een telefoontje kan de nacht opfleuren.

Temidden van grote ergernis kunnen ze op zijn minst een aantal dingen rechtzetten.

Als je hart voelt alsof het breekt, glijdt je leven voorbij

de stekker.

En je voelt je een geest, wat je het liefste wilt, is dat iemand je een knuffel geeft.

Ah, we hebben allemaal een knuffel nodig in de ochtend en een knuffel aan het eind van de dag.

En velen wurmden zich er tussenin om de problemen van het leven op afstand te houden.

Waar je ook ronddwaalt, je problemen zijn groot of klein.

Het is mijn overtuiging dat voor onmiddellijke verlichting een knuffel de beste remedie is.