Когда-нибудь - Наташа Королёва

В темном небе звезда зажглась…

Это вспомнил ты обо мне…

Где-то бродишь один сейчас…

Одиноко тебе и мне…

А когда-то была любовь…

Быль счастливы я и ты…

Просто кто-то уходит вновь…

И не ты даришь мне цветы…

Смеюсь и плачу,

Хрустальная удача…

Не отпускай меня…

Одну в далекий путь…

Дрожат ресницы…

Душа опять томится…

Поймешь ли ты…

Поймешь ли ты когда-нибудь?

Когда-нибудь ты все поймешь…

Когда-нибудь тебя прощу…

Ты, потеряв, меня найдешь…

Когда-нибудь, когда-нибудь…

Когда-нибудь — поймешь…

Когда-нибудь — прощу…

Ты, потеряв — найдешь…

Когда-нибудь, когда-нибудь…

Как хотелось тебя обнять…

Прислонится щекой к щеке…

Повернуть это время вспять…

И бежать босиком к реке…

Отрекаться нельзя любя…

Посмотри мне в глаза, родной…

Эта боль ранит и тебя…

Ты сейчас стал совсем чужой…

Een ster lichtte op aan de donkere hemel...

Je herinnerde me...

Ergens dwalend alleen nu ...

Eenzaam voor jou en mij...

En er was eens liefde...

Wees blij ik en jij...

Er gaat gewoon iemand weg...

En je geeft me geen bloemen...

ik lach en huil

Kristal geluk...

Laat me niet gaan…

Eentje op een lange reis...

Trillende wimpers...

De ziel kwijnt weer weg...

Begrijp je...

Zal je het ooit begrijpen?

Op een dag zul je alles begrijpen...

Op een dag zal ik je vergeven...

Als je verliest, zul je me vinden...

Ooit, ooit...

Op een dag zul je het begrijpen...

Op een dag - ik zal vergeven ...

Als je verliest, vind je...

Ooit, ooit...

Hoe ik je wilde omhelzen...

Leun wang tegen wang...

De tijd terugdraaien...

En ren op blote voeten naar de rivier...

Je kunt de liefde niet opgeven...

Kijk in mijn ogen, schat...

Deze pijn doet jou ook pijn...

Je bent nu een volslagen vreemde geworden...