Spring and Fall: To a Young Child - Natalie Merchant

MARGARET, are you grieving

Over Goldengrove unleaving?

Leaves, like the things of man, you

With your fresh thoughts care for, can you?

Ah!

as the heart grows older

It will come to such sights colder

By and by, nor spare a sigh

Though worlds of wanwood leafmeal lie;

And yet you will weep and know why.

Now no matter, child, the name:

Sorrow’s springs are the same.

Nor mouth had, no nor mind, expressed

What heart heard of, ghost guessed:

It is the blight man was born for,

It is Margaret you mourn for.

MARGARET, heb je verdriet?

Over Goldengrove ontlaten?

Bladeren, zoals de dingen van de mens, jij

Met je frisse gedachten zorg voor, kan je?

Ah!

naarmate het hart ouder wordt

Het zal naar zulke bezienswaardigheden kouder komen

Langzamerhand, zonder een zucht te sparen

Hoewel er werelden van wanwood-bladmeel liggen;

En toch zul je huilen en weten waarom.

Het maakt niet uit, kind, de naam:

De bronnen van verdriet zijn hetzelfde.

Noch mond had, noch geest, uitgedrukt

Waar het hart van hoorde, vermoedde de geest:

Het is de plaag waarvoor de mens is geboren,

Het is Margaret waar je om treurt.