House Carpenter - Natalie Merchant

«Well met, well met

And i know true love

Well met, well met», said he

«i'm just returning from the salt, salt sea

And it’s all for the love of thee»

«Come in, come in

My own true love

And have a seat with me

It’s been three-fourths

Of a long, long year

Since together we have been»

«No i can’t come in

And i can’t sit down

For i have but a moment’s time

They say that you’re married

To a house carpenter

And your heart shall never be mine»

«Well i could have married

The king’s daughter fair

She would have married me

But i forsaked upon

Her crowns of gold

And it’s all for the love of thee»

«Now will you forsake on

Your house carpenter

And go along with me?

I’ll take you where

The grass grows green

On the banks of the bitter reeds»

She pick’d up her wee little babe

And kisses, gave it three saying

«stay right here my darling little one

Keep your papa company»

Now they had not been

On the ship two weeks

I swear it was not three

When his true love began

To weep and moan

And she wept most bitterly

«Are you weeping

For my silver and gold

Are you weeping for my store or are

You weeping for that house carpenter

That you ne’er shall see no more?»

«A curse on the sailor she swore

A curse, a curse she swore

You robbed me of my sweet little babe

That i never shall see no more!»

Well, they had not been

On the ship three weeks

I swear it was not four

Until there came a leak in the ship

And she sank

To rise no more

"Goed ontmoet, goed ontmoet"

En ik ken ware liefde

Goed ontmoet, goed ontmoet», zei hij

«Ik kom net terug van de zoute, zoute zee

En het is allemaal voor de liefde van u»

"Kom binnen, kom binnen"

Mijn eigen ware liefde

En kom bij me zitten

Het is driekwart geweest

Van een lang, lang jaar

Sinds we samen zijn »

"Nee, ik kan niet binnenkomen"

En ik kan niet gaan zitten

Want ik heb maar een momentje

Ze zeggen dat je getrouwd bent

Naar een huistimmerman

En jouw hart zal nooit het mijne zijn»

"Nou, ik had kunnen trouwen"

De koningsdochter kermis

Ze zou met me getrouwd zijn

Maar ik liet het in de steek

Haar kronen van goud

En het is allemaal voor de liefde van u»

«Zul je nu in de steek laten

Uw huistimmerman

En ga met me mee?

Ik breng je waarheen

Het gras wordt groen

Aan de oevers van het bittere riet»

Ze pakte haar kleine schat op

En kusjes, gaf het drie woorden:

"blijf hier mijn lieve kleine"

Houd je papa gezelschap»

Nu waren ze niet geweest

Twee weken op het schip

Ik zweer het, het waren geen drie

Toen zijn ware liefde begon

Huilen en kreunen

En ze huilde het meest bitter

"Ben je aan het huilen?"

Voor mijn zilver en goud

Ben je aan het huilen om mijn winkel of ben je?

Je huilt om die huistimmerman

Dat je nooit meer zult zien?»

"Een vloek op de zeeman die ze zwoer"

Een vloek, een vloek die ze zwoer

Je hebt me beroofd van mijn lieve kleine schat

Dat ik nooit meer zal zien!»

Nou, dat waren ze niet geweest

Drie weken op het schip

Ik zweer dat het geen vier was

Tot er een lek in het schip kwam

En ze zonk

Om niet meer op te staan