Adventures of Isabel - Natalie Merchant

Isabel met an enormous bear,

Isabel, Isabel, she didn’t care;

The bear was hungry, the bear was ravenous,

The bear’s big mouth was cruel and cavernous.

The bear said, Isabel, glad to meet you,

How do, Isabel, now I’ll eat you!

Isabel, Isabel, she didn’t worry.

Isabel didn’t scream or scurry.

Washed her hands and she straightened her hair up,

Then Isabel ate the bear up.

Once in a night black as pitch

Isabel met a wicked old witch.

Witch’s face was cross and wrinkled,

Witch’s gums with teeth were sprinkled.

Ho, ho, Isabel!

the old witch crowed,

I’ll turn you into an ugly toad!

Isabel, Isabel, didn’t worry,

Isabel didn’t scream or scurry,

Showed no rage and she showed no rancor,

Turned the witch into milk and drank her.

Isabel met a hideous giant,

Isabel so self reliant.

The giant was hairy, the giant was horrid,

One eye there in the middle of his forhead.

Good morning, Isabel, the giant said,

I’ll grind your bones to make my bread.

Isabel, Isabel, she didn’t worry,

Isabel didn’t scream or scurry.

Nibbled on his zwieback that she fed off,

And when it was gone, she cut the giant’s head off.

Isabel met a troublesome doctor,

Punched and poked and really shocked her.

The doctor’s talk was of coughs and chills

And the doctor’s satchel bulged with pills.

The doctor said whoa Isabel,

Swallow this, gonna make you well.

Isabel, Isabel, didn’t hurry,

Isabel didn’t scream or scurry.

Took those pills from the pill concocter,

Then Isabel cured the doctor.

Isabel ontmoette een enorme beer,

Isabel, Isabel, het kon haar niet schelen;

De beer had honger, de beer was uitgehongerd,

De grote mond van de beer was wreed en spelonkachtig.

De beer zei: Isabel, blij je te ontmoeten,

Hoe gaat het, Isabel, nu eet ik je op!

Isabel, Isabel, ze maakte zich geen zorgen.

Isabel schreeuwde of haastte zich niet.

Ze waste haar handen en streek haar haar recht,

Toen at Isabel de beer op.

Eenmaal in een nacht zwart als pek

Isabel ontmoette een boze oude heks.

Heks gezicht was boos en gerimpeld,

Heksengom met tanden werd gesprenkeld.

Ho, ho, Isabel!

de oude heks kraaide,

Ik verander je in een lelijke pad!

Isabel, Isabel, maak je geen zorgen,

Isabel schreeuwde of haastte zich niet,

Toonde geen woede en ze toonde geen rancune,

Veranderde de heks in melk en dronk haar op.

Isabel ontmoette een afschuwelijke reus,

Isabel zo zelfredzaam.

De reus was harig, de reus was afschuwelijk,

Eén oog daar in het midden van zijn voorhoofd.

Goedemorgen, Isabel, zei de reus,

Ik zal je botten malen om mijn brood te maken.

Isabel, Isabel, ze maakte zich geen zorgen,

Isabel schreeuwde of haastte zich niet.

Knabbelde aan zijn zwieback die ze voedde,

En toen het weg was, sneed ze het hoofd van de reus af.

Isabel ontmoette een lastige dokter,

Stond en porde en schokte haar echt.

Het gesprek van de dokter ging over hoesten en koude rillingen

En de dokterstas puilde uit van de pillen.

De dokter zei ho, Isabel,

Slik dit door, het zal je beter maken.

Isabel, Isabel, haastte zich niet,

Isabel schreeuwde of haastte zich niet.

Nam die pillen van de pillenmaker,

Toen genas Isabel de dokter.