Колокол по мне - Naraka

Я хотел бы д многое сделать:

Ограничить в скорости звуки,

Вывернуть солнцу пробки,

Острым цветом разрезать руки,

Разменять пространство на деньги,

Сделать из воздуха камень,

Накормить досыта голод

И потрогать время руками.

Я хотел бы думать о многом:

О разорванном брюхе неба,

Об изменчивой сути правды

И о зрелищах в виде хлеба.

О мерцающей искре боли,

О сомнении, вживлённом в кожу,

О пробитой броне горизонта

И о дне, что был стёрт и прожит.

Как бы мне не хотелось остаться здесь,

Мой день был мной прожит и стёрт весь,

Я терпел, разрывая в куски ночь,

Но звук выкинул меня прочь.

Свет стал песком и засыпал мои глаза,

Мой покой разъедает Бога слеза,

Я открыт для всего, что придет извне,

Я хотел бы остаться здесь,

Но Колокол ударил по мне!!!

Ik zou veel willen doen:

Beperk de snelheid van geluiden

Open de stekkers naar de zon

Scherpe kleur gesneden handen

Ruimte inwisselen voor geld

Maak een steen van lucht

Voed je honger

En raak de tijd aan met je handen.

Ik wil over veel dingen nadenken:

Over de gescheurde buik van de hemel,

Over de veranderende essentie van waarheid

En over brillen in de vorm van brood.

Over de flikkerende vonk van pijn,

Over de twijfel die in de huid is geïmplanteerd

Over het doorboorde pantser van de horizon

En over de dag die werd uitgewist en geleefd.

Hoe graag ik hier ook zou willen blijven,

Mijn dag werd door mij geleefd en alles gewist,

Ik verdroeg het, scheurde de nacht in stukken,

Maar het geluid gooide me weg.

Het licht werd zand en bedekte mijn ogen,

Mijn vrede wordt aangetast door Gods tranen,

Ik sta open voor alles wat van buiten komt,

Ik zou hier willen blijven

Maar de bel sloeg me!!!