Retrós - Nana Caymmi

A eternidade desse amor foi me revelando

Quando (Que) a saudade e o rancor são do mesmo pano

Mas eu manchado de licor vivo costurando

Uma presilha que remende este engano

Um meridiano, amor

Até tentei dobrar o cós de arrependimento

novelo em vez de um nó nesse sofrimento

Atarantado no retrós do meu juramento

A gargantilha, tua voz, desalento

Invento um modelo, amor

Naturalmente revistei o meu coração

Aquela nesga que alinhei deve estar no chão

É evidente que evitei desfiar a nossa condenação

Tecer o avesso e tão comum quanto em desalinho

A gente esbarra no debrum e arrebenta o linho

O nosso muito é nenhum quando adivinho

E a redondilha acaba num colarinho

Na mancha de vinho, amor

De eeuwigheid van deze liefde openbaarde zich voor mij

Wanneer (dat) het verlangen en de rancune van dezelfde stof zijn

Maar ik bevlekte met drank naaien

Een klem die deze fout verhelpt

Een meridiaan, liefde

Ik heb zelfs geprobeerd de spijtband op te vouwen

bal in plaats van een knoop in dit lijden

Gefrustreerd in de retrós van mijn eed

De choker, jouw stem, ontzetting

Ik vind een model uit, liefje

Natuurlijk zocht ik mijn hart

Die scheur die ik heb opgesteld moet op de vloer liggen

Het is duidelijk dat ik vermeed onze veroordeling te rafelen

Binnenstebuiten weven en net zo gewoon als in de wanorde

We botsen tegen de rand en breken het linnen

Ons lot is niets als ik denk

En de ronde eindigt in een kraag

In de wijnvlek, liefje