The Stone - Nadja

You lead me to the stone

We dig in the cold earth

Fingers slipping through the dirt

Resistant and unyielding

Until we reach something colder

Colder than the earth

And pull and heave the stone

From its place of rest

Flip it over and expose to the sky

The words carved into its skin

Unread for years and years

For years unread and instantly

The sun leeches away all meaning

Jij leidt me naar de steen

We graven in de koude aarde

Vingers die door het vuil glippen

Bestendig en onbuigzaam

Tot we iets kouders bereiken

Kouder dan de aarde

En trek en hef de steen

Van zijn rustplaats

Draai hem om en stel hem bloot aan de lucht

De woorden in de huid gekerfd

Jaren en jaren ongelezen

Jarenlang ongelezen en direct

De zon zuigt alle betekenis weg