Blog Filatelistow Polskich - Myslovitz

Nowy wpis, to ja i moich kilka chwil

Jakiś wzrost i wiek.

Wolny dzień, 64 kilo mnie

Wreszcie pusty dom.

Feta, dex, klaser prawie pełny już

Pod powieki coś.

Wszystko to, co można, co użyźnia mózg

Doświadczenie mam.

Wielki strzał, a bez recepty czekam więc

Aż coś zacznę czuć.

Chmury, dym, tysiące twarzy, smog i Bóg

Już wczytało się.

Czy ja jestem tu, nie czuję nic

Już nie oddycham, nie wiem, jak na twarzy krzyk

Obraz ściemnia się, faluję, tracę wzrok

Nie wiem co to jest

Wykręca głowę mi

Krew gotuje się i ręce drżą

Jak plastelinę wgniata mnie w dywanu włos

Jedna tylko myśl, przeczekać skończyć to

Wracam patrzę, wiem, było bardzo źle

Byłem blisko, by dowiedzieć się

Czy zakończeniem dziurą śmierć czy brama jest

Trzeba dotknąć dna, naprawdę czy to tu?

Nie wiem gdzie to jest

Wystarczy, czy to już?

Het nieuwe item is mij en mijn paar momenten

Enige hoogte en leeftijd.

Vrije dag, 64 kilo van mij

Eindelijk een leeg huis.

Feta, dex, de postzegel is nu bijna vol

Iets onder de oogleden.

Alles wat er is om de hersenen te bevruchten

Ik heb ervaring.

Geweldige opname, en dus wacht ik zonder recept

Tot ik iets begin te voelen.

Wolken, rook, duizenden gezichten, smog en God

Het is al geladen.

Ben ik hier, ik voel niets?

Ik adem niet meer, ik weet niet hoe ik moet schreeuwen

Het beeld wordt donker, ik zwaai, ik verlies mijn gezichtsvermogen

ik weet niet wat het is

Hij draait mijn hoofd

Het bloed kookt en de handen trillen

Net als plasticine wordt mijn haar in het tapijt gedrukt

Slechts één gedachte, wacht erop om het te beëindigen

Ik ga terug, ik weet het, het was erg slecht

Ik was dichtbij om erachter te komen

Of het einde nu de dood is of de poort

Je moet de bodem raken, is het echt hier?

ik weet niet waar het is

Is het al genoeg?