Boulevard des rêves brisés - Mysa

Là où j’habite tu passes si vite du rêve de gamin aux galères des grands

Les nerfs à cran, si tu craques tu passes au JT derrière l'écran

Très peu d’espoir alors on squatte les squares

On s’laisse croire à une vie meilleure, entube tous les monnayeurs

Et les mauvais payeurs, si t’as le vice, nous on a le tournevis

Partage le blé en famille et n’laisse jamais un sou pour le fisc

Mode de vie dramatique, fait pas face à ma clique, c’est maladif

Ouais rien qu’des fanatiques, des armes automatiques

Si t’as des griefs, réfléchis avant d’le dire

C’est la première règle quand tu grandis dans un stand de tir

Ici on scande le pire, tous prêts à fumer l’Elysée

Quand on t’apprend d’la merde, t’as même envie d’brûler les lycées

On nous a pas à la bonne, et tu vois pas le ras-le-bol?

L'évasion d’nos parents c’est un téléviseur, une parabole

Faudrait qu’on s’barre en fuite, pourquoi ça part en cuite

Le samedi soir dans le hall, dans la merde on est au moins 48

C’qui porte la poisse c’est de passer sous l'échelle sociale

On s’tue, on s’tire dessus, et les gosses dans leur berceau chialent

Ce soir le panier à salades est encore rempli de frisés

J’habite un endroit peu prisé, boulevard des rêves brisés

J’y ai forgé mon état d’esprit et cette avenue c’est ma vie

T’aurais voulu qu’j’y crève?

j’en ai rien à foutre de ton avis

J’réside boulevard des rêves brisés, c’est pour tous les p’tits gamins bronzés

Qui grandissent sur la route, mes frères frisés

J’y ai laissé du sang sur le pavé, la vertu côtoie les dépravés

Les marques d’la vie sur le visage sont gravés

Lève ta main si t’es la risée d’ta ville, des résidences aux murs grisés

C’est triste et c’est le boulevard des rêves brisés

Suis-moi là où les lames de rasoirs t’envoient sagement t’rassoir

Là où on t’change en passoire et où les gens peuvent pas se voir

Plus on est de fous, plus on t’pille, plus on t’chie d’ssus

Pour s’défendre il y a des armes de guerres, rien à foutre du jiu-jitsu

On est high-tech comme Fujitsu, t’as parlé?

On l’a vite su

Résultat sur ton crâne il y avait le fusil d’ssus

Alors oublie les histoires et si t’es chaud désiste-toi

Déguise-toi si t’as parlé aux dés-kis

T’y verras qu’du feu, dans ma vie j’ai vu qu’du béton

Les seules plages que j’connais c’est celle de mon CD et du ghetto

Tu sais la vie est simplement c’que tu fais pour des billets

Ca s’shoote derrière un mur et la BAC s’fait déquiller

Nous on lit pas l’avenir mais on peut lire le passé sur les visages

La simple présence de kondés peut faire tache dans notre paysage

Dikave les quads, les cross passent les dos d'âne les plus hauts d’Europe

Maîtrise bien ton regard, pour pas qu’ton fion ait plu aux deux rotts

Regarde ici c’est le rap, la jeunesse n'écoute plus trop de rock

Et n’importe qui peut te quitter, ouais sache que les putes rôdent dehors

La rue n’est qu’un mirage, s’en sortir est un miracle

Tous prisonniers du rêve occidental comme en Irak

J’y ai forgé mon état d’esprit et cette avenue c’est ma vie

T’aurais voulu qu’j’y crève?

j’en ai rien à foutre de ton avis

J’réside boulevard des rêves brisés, c’est pour tous les p’tits gamins bronzés

Qui grandissent sur la route, mes frères frisés

J’y ai laissé du sang sur le pavé, la vertu côtoie les dépravés

Les marques d’la vie sur le visage sont gravés

Lève ta main si t’es la risée d’ta ville, des résidences aux murs grisés

C’est triste et c’est le boulevard des rêves brisés

Survivre est un art si tu connais pas trop Metz

T’apprendras rapidement qu’ici l’lendemain n’est pas une promesse

Capitale des drogues, ça bicrave l’homicide involontaire

J’suis l’reporter d’la rue, reste à l'écoute quand j’signe un commentaire

Ça parle et tire dans ton dos, équipe-toi d’un rétroviseur

Les stups prennent de la coke et corrompus sont les proviseurs

Ça va pas?

déstresse !

on est équipés et roule en express

Premier avertissement on t’allume a la fusée d’détresse

Comme les baveux, le corps chargé, sous héro ou LSD

Rien qu’en serrant leur main tu risques de pécho une MST

J’sais d’quoi j’parle, certains m’ont dit: «les putes, on les charme «Et combien de corps inanimés chaque année r’trouvés dans les décharges?

Ou sont passées les armes du bloc de l’Est?

Demande aux ressortissants dans les foyers qui ont fourni les blocs de Metz

Ici il y a trop peu d’mecs sains

Tu repars avec un carton d’Subutex quand t’allonges 20 euros au médecin

Regarde la France, similaire à une émission de télé-réalité

Préfère les dep au rebeu et ça chante Johnny Hallyday

Ce monde à l’envers ressemble à une descente à l’enfer

On marche sur le fil de la vie avec des sandales en fer

Ça passe ou ca casse, et si tu jacasses, oublie tes sarcasmes

On t’fracasse comme une carcasse, t’envoie dans le mur à la Jackass

C’est la VRP qui frappe à ta porte

Sous-estime pas notre arrivée dans l’biz et tout c’que c’putain d’fracas

t’apporte

Mate, j’ai la dalle et crève le gent-ar dicave, ma vie r’ssemble à rien

J’ai pas d’taf, aucun revenu, j’ai la dalle comme un somalien

Tous capable de tout, donc du pire, méprisé, viens pas m’les briser

J’habite un endroit peu prisé, boulevard des rêves brisés

J’y ai forgé mon état d’esprit et cette avenue c’est ma vie

T’aurais voulu qu’j’y crève?

j’en ai rien à foutre de ton avis

J’réside boulevard des rêves brisés, c’est pour tous les p’tits gamins bronzés

Qui grandissent sur la route, mes frères frisés

J’y ai laissé du sang sur le pavé, la vertu côtoie les dépravés

Les marques d’la vie sur le visage sont gravés

Lève ta main si t’es la risée d’ta ville, des résidences aux murs grisés

C’est triste et c’est le boulevard des rêves brisés

Waar ik woon ga je zo snel van kinderdroom naar volwassen galeien

Zenuwen op scherp, als je kraakt ga je naar het nieuws achter het scherm

Weinig hoop, dus hurken we de pleinen

We laten onszelf geloven in een beter leven, verpesten alle munters

En deadbeats, als jij de bankschroef hebt, hebben wij de schroevendraaier

Deel de tarwe met de familie en laat nooit een cent achter voor de belastingplichtige

Dramatische levensstijl, zie mijn kliek niet onder ogen, het is ziekelijk

Ja, niets dan fanatiekelingen, automatische wapens

Als je grieven hebt, denk dan na voordat je het zegt

Dat is de eerste regel als je opgroeit in een schietbaan

Hier chanten we het ergste, allemaal klaar om het Elysée te roken

Als we je stront leren, wil je zelfs de middelbare scholen platbranden

We waren niet bij de juiste, en je ziet de boosheid niet?

De ontsnapping van onze ouders is een televisie, een schotelantenne

We moeten wegrennen, waarom kookt het

Zaterdagavond in de lobby, shit we zijn minstens 48

Wat ongeluk brengt, is onder de sociale ladder door te gaan

We vermoorden elkaar, we schieten elkaar neer, en de kinderen in hun wieg huilen

Vanavond zit de salademand nog vol met krullen

Ik woon op een impopulaire plek, boulevard van gebroken dromen

Ik heb daar mijn gemoedstoestand gesmeed en deze weg is mijn leven

Had je gewild dat ik daar zou sterven?

Ik geef geen fuck om jouw mening

Ik woon aan de boulevard van gebroken dromen, het is voor alle kleine gebruinde kinderen

Die opgroeien op de weg, mijn gekrulde broers

Ik liet bloed op de stoep achter, deugd ontmoet de verdorvenen

De sporen van het leven op het gezicht zijn gegraveerd

Steek je hand op als je het lachertje van je stad bent, woningen met grijze muren

Het is triest en het is de boulevard van gebroken dromen

Volg me waar de scheermesjes je wijselijk terugsturen naar je stoel

Waar je een zeef wordt en mensen elkaar niet kunnen zien

Hoe meer we gek zijn, hoe meer we je plunderen, hoe meer we op je schijten

Om jezelf te verdedigen zijn er oorlogswapens, niets te maken met jiu-jitsu

We zijn hightech zoals Fujitsu, heb je dat al gezegd?

We leerden snel

Resultaat op je schedel was het pistool erboven

Dus vergeet het gedoe en als je het warm hebt, trek je je terug

Verkleed je als je met de dobbelstenen hebt gepraat

Je zult alleen vuur zien, in mijn leven heb ik alleen beton gezien

De enige nummers die ik ken zijn die van mijn cd en the ghetto

Je weet dat het leven is wat je doet voor kaartjes

Het schiet achter een muur en de BAC wordt uitgeschakeld

We kunnen de toekomst niet lezen, maar we kunnen het verleden in gezichten lezen

Alleen al de aanwezigheid van kondés kan ons landschap bezoedelen

Dikave de quads, de crossen passeren de hoogste verkeersdrempels van Europa

Beheers je blik goed, zodat je kont niet beide rotts behaagt

Kijk hier is het rap, de jeugd luistert niet meer naar te veel rock

En iedereen kan je verlaten, ja, ken de schoffels die buiten rondsluipen

De straat is slechts een luchtspiegeling, eruit komen is een wonder

Alle gevangenen van de westerse droom zoals in Irak

Ik heb daar mijn gemoedstoestand gesmeed en deze weg is mijn leven

Had je gewild dat ik daar zou sterven?

Ik geef geen fuck om jouw mening

Ik woon aan de boulevard van gebroken dromen, het is voor alle kleine gebruinde kinderen

Die opgroeien op de weg, mijn gekrulde broers

Ik liet bloed op de stoep achter, deugd ontmoet de verdorvenen

De sporen van het leven op het gezicht zijn gegraveerd

Steek je hand op als je het lachertje van je stad bent, woningen met grijze muren

Het is triest en het is de boulevard van gebroken dromen

Overleven is een kunst als je Metz niet zo goed kent

Je zult snel leren dat hier de volgende dag geen belofte is

Hoofdstad van drugs, het verlangt naar doodslag

Ik ben de straatreporter, blijf op de hoogte als ik een opmerking onderteken

Het praat en schiet je rug, zorg voor een achteruitkijkspiegel

De narcotica slikken coke en de opdrachtgevers zijn corrupt

Ik ben niet goed?

ontstressen!

we zijn uitgerust en rijden in express

Eerste waarschuwing we steken je aan met de noodfakkel

Zoals de kwijlers, het geladen lichaam, op helden of LSD

Alleen al door hun de hand te schudden, loop je het risico een soa te krijgen

Ik weet waar ik het over heb, sommigen hebben tegen me gezegd: "hoeren, we charmeren ze" En hoeveel levenloze lichamen worden er elk jaar op stortplaatsen gevonden?

Waar zijn de wapens van het Oostblok gebleven?

Vraag het aan onderdanen in huizen die Metz-blokken hebben geleverd

Hier zijn te weinig gezonde jongens

Je vertrekt met een doos Subutex als je 20 euro liegt tegen de dokter

Kijk naar Frankrijk, vergelijkbaar met een reality-tv-show

Liever de dep dan de Arabier en hij zingt Johnny Hallyday

Deze omgekeerde wereld voelt als een afdaling in de hel

We lopen op de levensdraad met ijzeren sandalen

Maak het of breek het, en als je babbelt, vergeet je sarcasme

We slaan je kapot als een karkas, sturen je de muur in à la Jackass

Het is de VRP die aan je deur klopt

Onderschat onze komst in de biz en al dat verdomde lawaai niet

brengt je

Maat, ik heb de plak en sterf de gent-ar dicaaf, mijn leven lijkt op niets

Ik heb geen baan, geen inkomen, ik heb de plaat als een Somali

Allemaal tot alles in staat, dus de ergste, verachten, kom ze niet voor me breken

Ik woon op een impopulaire plek, boulevard van gebroken dromen

Ik heb daar mijn gemoedstoestand gesmeed en deze weg is mijn leven

Had je gewild dat ik daar zou sterven?

Ik geef geen fuck om jouw mening

Ik woon aan de boulevard van gebroken dromen, het is voor alle kleine gebruinde kinderen

Die opgroeien op de weg, mijn gekrulde broers

Ik liet bloed op de stoep achter, deugd ontmoet de verdorvenen

De sporen van het leven op het gezicht zijn gegraveerd

Steek je hand op als je het lachertje van je stad bent, woningen met grijze muren

Het is triest en het is de boulevard van gebroken dromen