Toda La Vida Fue igual - Myriam Hernandez

Toda la vida fue igual, yo nunca pude opinar

Fui tuya sin reclamar y sin derecho a pensar

Perdí yo mi identidad, perdí hasta mi soledad

Pasé a ser parte de ti, sin nada que decidir

Pero me ha llegado el momento de hablar

De decirte que ya me cansé de escucharte

No me digas qué debo hacer, si reír o llorar

No me digas qué debo hablar o si debo callar

Ya me estoy cansando de ti

Quiero hacer de mi vida un viaje en libertad

No me digas cómo pensar, cómo debo vivir

No me digas cuándo salir, cuándo debo llegar

Ya me estoy cansando de ti

Quiero hacer de mi vida un viaje en libertad

Toda la vida fue igual, yo nunca pude ganar

Tú siempre en primer lugar y yo quedándome atrás

Perdí yo mi identidad, perdí hasta mi soledad

Pasé hacer parte de ti, sin nada que decidir

Pero me ha llegado el momento de hablar

De decirte que ya me cansé de escucharte

No me digas qué debo hacer, si reír o llorar

No me digas qué debo hablar o si debo callar

Ya me estoy cansando de ti

Quiero hacer de mi vida un viaje en libertad

No me digas cómo pensar, cómo debo vivir

No me digas cuándo salir, cuándo debo llegar

Ya me estoy cansando de ti

Quiero hacer de mi vida un viaje en libertad

No me digas qué debo hacer, si reír o llorar

No me digas qué debo hablar o si debo callar

Ya me estoy cansando de ti

Quiero hacer de mi vida un viaje en libertad

No me digas cómo pensar, cómo debo vivir

No me digas cuándo salir, cuándo debo llegar

Ya me estoy cansando de ti

Quiero hacer de mi vida un viaje en libertad

Het hele leven was hetzelfde, ik zou nooit een mening kunnen geven

Ik was van jou zonder te beweren en zonder het recht om na te denken

Ik verloor mijn identiteit, ik verloor zelfs mijn eenzaamheid

Ik werd een deel van jou, met niets om te beslissen

Maar het is tijd voor mij om te spreken

Om je te zeggen dat ik het zat ben om naar je te luisteren

Vertel me niet wat ik moet doen, of ik nu moet lachen of huilen

Zeg me niet wat ik moet zeggen of dat ik moet zwijgen

Ik word moe van je

Ik wil van mijn leven een reis in vrijheid maken

Vertel me niet hoe ik moet denken, hoe ik moet leven

Vertel me niet wanneer ik moet vertrekken, wanneer ik moet aankomen

Ik word moe van je

Ik wil van mijn leven een reis in vrijheid maken

Het hele leven was hetzelfde, ik zou nooit kunnen winnen

Jij altijd op de eerste plaats en ik blijf achter

Ik verloor mijn identiteit, ik verloor zelfs mijn eenzaamheid

Ik was toevallig een deel van jou, met niets om te beslissen

Maar het is tijd voor mij om te spreken

Om je te zeggen dat ik het zat ben om naar je te luisteren

Vertel me niet wat ik moet doen, of ik nu moet lachen of huilen

Zeg me niet wat ik moet zeggen of dat ik moet zwijgen

Ik word moe van je

Ik wil van mijn leven een reis in vrijheid maken

Vertel me niet hoe ik moet denken, hoe ik moet leven

Vertel me niet wanneer ik moet vertrekken, wanneer ik moet aankomen

Ik word moe van je

Ik wil van mijn leven een reis in vrijheid maken

Vertel me niet wat ik moet doen, of ik nu moet lachen of huilen

Zeg me niet wat ik moet zeggen of dat ik moet zwijgen

Ik word moe van je

Ik wil van mijn leven een reis in vrijheid maken

Vertel me niet hoe ik moet denken, hoe ik moet leven

Vertel me niet wanneer ik moet vertrekken, wanneer ik moet aankomen

Ik word moe van je

Ik wil van mijn leven een reis in vrijheid maken