Act IV: The Laughing Coffin - MyChildren MyBride

Months gone by

And every single night

I have the same dream

Where you’re there

And then you’re not

Its like you fade away

Your body seperates

How much longer will I be

Forced to relive that misery?

She’s trying to communicate

Am I asleep?

Or am I awake?

I’m under attack

Looking in a broken mirror

All I know is that

I am not that man

That man isn’t me

Its like I’m haunted

Haunted by those memories

Haunted by the visions

Haunted by the noises

Haunted by the demons

And all their distant voices

Walking past a window and

In the reflection all I see

Is a shadow and not the man

I know staring back at me

Is that who I talked to?

Is that who I confronted?

Who I pulled from the darkness?

You’re not the one I wanted!

Lights flickering, noises in the night

Never sleeping.

This can’t be right

Its getting worse and worse

Its to the point, its like I’m cursed.

I’m…

Haunted

I’ve come to the conclusion that it can’t be her at all

But something darker still waiting to come forth

When I closed my eyes and woke up in this dream

She was standing there again separating at the seams

I cried out but like always it was too late

I ran over to her body, watching it seperate

And when it finally cleared, I couldn’t believe

That the thing underneath that darkness was me

Cause I’m haunted

Maanden voorbij

En elke nacht

Ik heb dezelfde droom

Waar ben je?

En dan ben je dat niet

Het is alsof je vervaagt

Je lichaam scheidt

Hoe lang zal ik nog zijn?

Gedwongen om die ellende opnieuw te beleven?

Ze probeert te communiceren

Slaap ik?

Of ben ik wakker?

ik word aangevallen

In een kapotte spiegel kijken

Alles wat ik weet is dat

Ik ben niet die man

Die man ben ik niet

Het is alsof ik achtervolgd word

Achtervolgd door die herinneringen

Achtervolgd door de visioenen

Achtervolgd door de geluiden

Achtervolgd door de demonen

En al hun verre stemmen

Langs een raam lopen en

In de reflectie zie ik alles

Is een schaduw en niet de man

Ik weet dat ik naar me staar

Is dat met wie ik heb gesproken?

Is dat degene die ik heb geconfronteerd?

Wie heb ik uit de duisternis gehaald?

Jij bent niet degene die ik wilde!

Lichten flikkeren, geluiden in de nacht

Nooit slapen.

Dit kan niet kloppen

Het wordt erger en erger

Het is to the point, het is alsof ik vervloekt ben.

Ik ben…

Behekst

Ik ben tot de conclusie gekomen dat zij het helemaal niet kan zijn

Maar iets donkers wacht nog steeds om tevoorschijn te komen

Toen ik mijn ogen sloot en wakker werd in deze droom

Ze stond daar weer te scheiden bij de naden

Ik schreeuwde het uit, maar zoals altijd was het te laat

Ik rende naar haar lichaam en bekeek het apart

En toen het eindelijk opklaarde, kon ik het niet geloven

Dat ik het ding onder die duisternis was

Omdat ik achtervolgd ben