The Barghest O'whitby - My Dying Bride

I doubt I shall ever come back

Moving thin and wane, an old danger

A thorn am I with sunken back

I am the enemy of you, traitor

And the world cold.

I’m still on track

Your heart so cruel — mine is greater

It is the sky that bleeds my name

And in it’s breath my heart’s contained

I watched you fleeing from my ruin

A scent of blood is your undoing

Through oak that groan under the rain

Under my feet, the world arcane

In suffering I was always right

Within the silver moon tonight

From my lips the word is sung

And in this voice thy will be done

A great show of fear

Fear that I am near

And very far is dawn

'Twas such a promising morn

Come, look back at me

I sense you on the breeze

The fall from your throne

This is all I need

Tell me what remains

A hunger within yourself?

So many miles before I sleep

Your truth is weak

Are those tiny rivers

Down your rosy cheek?

Laid out against the sky

In the corners of the night

Falling from my mouth

The words of punishment

I will make you see

Your traffic of misery

It is my sins that you deplore

Count them fair, for I have more

To my mouth I carry you

In crimson teeth, the breath I drew

I make you dust, as you were flesh

Honoured to see a performance in death

We have no time, no time at all

There’s empty rooms and shadowing halls

Fevering thoughts all hollow and old

Shivering veins now running cold

When dawns were young and woodland green

And silvery moons as often seen

In Hawsker dark is where you came

And tore the night asunder

My master at your knife to blame

And wove his eyes with thunder

To Nor' east, just along the coast

Your colleague of the scars

Takes pen to quote the pirates ghost

A lesson from those Tsars

Justice done with dark blood and scum

I’m torn toward the North

From Northern moors they know I’ll come

So Whitby is the source!

Where you would sit and wait for me

I arrive at Saltwick Bay

Ans so you shall taste my grief

Drawing the cut, I’m away

My form is bloody and it is true

It is the night I wear around me

From lies I grew a spit of untruth

I help the frail sky to its sleep

Nameless, I come and without end

Within the moor and without end

Ik betwijfel of ik ooit terug zal komen

Dun en tanend bewegen, een oud gevaar

Een doorn ben ik met een verzonken rug

Ik ben de vijand van jou, verrader

En de wereld koud.

Ik ben nog steeds op het goede spoor

Je hart zo wreed - het mijne is groter

Het is de lucht die mijn naam doet bloeden

En in zijn adem zit mijn hart vast

Ik zag je vluchten voor mijn ondergang

Een geur van bloed is je ondergang

Door eiken die kreunen onder de regen

Onder mijn voeten, de mysterieuze wereld

In het lijden had ik altijd gelijk

Binnen de zilveren maan vanavond

Van mijn lippen is het woord gezongen

En met deze stem zal uw wil geschieden

Een grote show van angst

Angst dat ik in de buurt ben

En heel ver is de dageraad

'Het was zo'n veelbelovende ochtend'

Kom, kijk terug naar mij

Ik voel je op de wind

De val van je troon

Dit is alles wat ik nodig heb

Vertel me wat er nog over is

Een honger in jezelf?

Zoveel mijlen voordat ik slaap

Jouw waarheid is zwak

Zijn dat kleine rivieren?

Langs je roze wang?

Aangelegd tegen de lucht

In de hoeken van de nacht

Uit mijn mond vallen

De woorden van straf

Ik zal het je laten zien

Uw verkeer van ellende

Het zijn mijn zonden die u betreurt

Tel ze eerlijk, want ik heb meer

Naar mijn mond draag ik jou

In karmozijnrode tanden, de adem die ik trok

Ik maak je stof, zoals je vlees was

Vereerd om een ​​uitvoering in de dood te zien

We hebben geen tijd, helemaal geen tijd

Er zijn lege kamers en schaduwhallen

Koortsende gedachten allemaal hol en oud

Rillende aderen worden nu koud

Toen de dageraad jong en bosgroen was

En zilveren manen zoals vaak gezien

In Hawker donker is waar je kwam

En verscheurde de nacht

Mijn meester bij je mes om de schuld te geven

En weefde zijn ogen met donder

Naar het noorden, net langs de kust

Je collega van de littekens

Neemt pen om de piratengeest te citeren

Een les van die tsaren

Gerechtigheid gedaan met donker bloed en uitschot

Ik ben verscheurd naar het noorden

Van de noordelijke heide weten ze dat ik zal komen

Whitby is dus de bron!

Waar je zou zitten en op me wachten

Ik kom aan in Saltwick Bay

En zo zul je mijn verdriet proeven

De snit tekenen, ik ben weg

Mijn formulier is bloederig en het is waar

Het is de nacht die ik om me heen draag

Van leugens groeide ik een spit van onwaarheid

Ik help de broze lucht in zijn slaap

Naamloos, ik kom en zonder einde

In de hei en zonder einde