Kneel Till Doomsday - My Dying Bride

She danced for Chopin, but his request was that she left

The sea gave up his daughter for the moon

So weary she looked, as my arm lifts at noon

The fate of you and the world hung on his lonely choice

I cannot, but I would love to bury the dead again

Reward and punishment are the walls of a city bare

And it is within you comfort I show the mirror

A panic of rich desire leaps up from your burning face

The face that shows your eyes was my sole victim tonight

It’s for you, Christ, that my bodies' here

You’re bold with your anger and your love is shrewd

He is quick so beware

The cold pool waits just for you

Pierced to the soul by heavens blade of dire shadows

Where she speaks with her lord

Her maker sits all alone

Deeds are fruit, words are leaves

Long shadows cast by old sins

She spoke of Christ to the deaf and the poor

The woman of fatalism is here now

Her heart creeps among shadows of sick children

The dying, graceful snow breaks her simple back

Ze danste voor Chopin, maar zijn verzoek was dat ze wegging

De zee gaf zijn dochter op voor de maan

Zo vermoeid dat ze eruitzag, terwijl mijn arm om twaalf uur 's middags omhoog ging

Het lot van jou en de wereld hing af van zijn eenzame keuze

Ik kan het niet, maar ik zou graag de doden opnieuw begraven

Beloning en straf zijn de muren van een stad kaal

En het is in jou comfort dat ik de spiegel laat zien

Een paniek van rijk verlangen stijgt op van je brandende gezicht

Het gezicht dat je ogen laat zien, was vanavond mijn enige slachtoffer

Het is voor jou, Christus, dat mijn lichamen hier zijn

Je bent brutaal met je woede en je liefde is gewiekst

Hij is snel dus pas op

Het koude zwembad wacht alleen op jou

Doorboord tot de ziel door hemels blad van verschrikkelijke schaduwen

Waar ze spreekt met haar heer

Haar maker zit helemaal alleen

Daden zijn fruit, woorden zijn bladeren

Lange schaduwen geworpen door oude zonden

Ze sprak over Christus tegen doven en armen

De vrouw van het fatalisme is hier nu

Haar hart kruipt tussen de schaduwen van zieke kinderen

De stervende, sierlijke sneeuw breekt haar simpele rug