Hail Odysseus - My Dying Bride

He surely sails on tameless seas

With idle hours in devils hands

One hundred men on tameless seas

Always searching for sacred land

Rain lashing raw shoulders

So heave, onwards, and heave again!

With wrists bangled in scars again

From below, she watched only him

Secretly, she watched only him

Stowaway, she crept so grim

He surely sails enchanted seas

Hearing voices he believes

Hail Odysseus, come to us

So heave onwards and heave toward us

With wrists bangled with gold and stars

And from below she screams out ‘No!

Odysseus, please don’t go'!

And you must fear the voice you hear

Already now, they’re so near

‘And you will fall at the sirens call, into their poisoned claws!'

Fearing loss she watched them go

The sirens, she thought, take me

From below, she leapt into the sea

From the sea to the land, greeting her, a golden hand

‘Welcome child, to our isle, become one, take my hand'

So it was, a new voice sung aloud from the sand

‘So now sing, lure them in, Odysseus can be your king

The only way to love him, dear child, is to sing them in'

And so it was, the crew were lost, even brave Odysseus

Into her arms forevermore, she sings no longer on the shore

Hij vaart vast en zeker op ongetemde zeeën

Met inactieve uren in duivelshanden

Honderd mannen op tammeloze zeeën

Altijd op zoek naar heilig land

Regen geselt ruwe schouders

Dus heffen, vooruit en nog een keer zwaaien!

Met polsen weer vastgebonden in littekens

Van beneden keek ze alleen naar hem

Stiekem keek ze alleen naar hem

Verstekeling, ze kroop zo grimmig

Hij vaart zeker op betoverde zeeën

Stemmen horen die hij gelooft

Heil Odysseus, kom naar ons toe

Dus ga verder en zwaai naar ons toe

Met polsen geboeid met goud en sterren

En van beneden roept ze 'Nee!

Odysseus, ga alsjeblieft niet weg'!

En je moet bang zijn voor de stem die je hoort

Nu al, ze zijn zo dichtbij

'En je zult vallen op de roep van de sirenes, in hun vergiftigde klauwen!'

Uit angst voor verlies zag ze ze gaan

De sirenes, dacht ze, neem me mee

Van beneden sprong ze in de zee

Van de zee tot het land, groet haar, een gouden hand

'Welkom kind, op ons eiland, word er een, pak mijn hand'

Zo was het, een nieuwe stem, hardop gezongen vanuit het zand

'Zing nu, lok ze naar binnen, Odysseus kan je koning zijn'

De enige manier om van hem te houden, lief kind, is door ze in te zingen

En zo was het, de bemanning was verloren, zelfs de dappere Odysseus

Voor altijd in haar armen, ze zingt niet langer aan de kust