Failure - My Dying Bride

And I, I’ve been lonely

And I, I’ve been blind

And I, I’ve learned nothing

So my hands are firmly tied

To the sinking lead weight of failure

I’ve worked hard all my life

Money slips through my hands

My face in the mirror tells me

It’s no surprise that I am

Pushing the stone up the hill of failure

And they tempt me with violence

And they punish me with ideals

And they crush me with an image of my life

That’s nothing but unreal

Except on the goddamned slaveship of failure

And I’ll drown here trying

To get up for some air

But each time I think I breathe

I’m laid on with a double share

Of the punishing burden of failure

I don’t deserve to be down here

But I’ll never leave

And I, I’ve learned one thing

You can’t escape the beast

In the null and void pit of failure

When I get my hands on some money

I’ll kiss its green skin

And I’ll ask its dirty face

«Where the hell have ya been?»

«I'm the fuel that fires the engines of failure»

And I’ll be old and broken down

And I’ll forget who and where I am

I’ll be senile or forgotten

But I’ll remember and understand

You can bank your hard-earned money on failure

I saw my father crying

I saw my mother break her hand

On a wall that wouldn’t weep

But that certainly held in

The mechanical moans of a dying man who was a failure

My back hurts me when I bend

'Cause I carry a load

And my brain hurts like a knife-hole

'Cause I’ve yet to be shown

How to pull myself out from the sucking quicksand of failure

Some people lie in Hell

Many bastards succeed

But I, I’ve learned nothing

I can’t even elegantly bleed

Out the poison blood of failure

En ik, ik ben eenzaam geweest

En ik, ik ben blind geweest

En ik, ik heb niets geleerd

Dus mijn handen zijn stevig vastgebonden

Naar het zinkende loden gewicht van falen

Ik heb mijn hele leven hard gewerkt

Geld glipt door mijn handen

Mijn gezicht in de spiegel zegt het me

Het is geen verrassing dat ik dat ben

De steen de heuvel van mislukking opduwen

En ze verleiden me met geweld

En ze straffen me met idealen

En ze verpletteren me met een beeld van mijn leven

Dat is niets anders dan onwerkelijk

Behalve op de verdomde slavernij van mislukking

En ik zal hier verdrinken terwijl ik probeer

Om op te staan ​​voor wat lucht

Maar elke keer als ik denk dat ik adem,

Ik ben verliefd met een dubbel aandeel

Van de straffende last van falen

Ik verdien het niet om hier beneden te zijn

Maar ik ga nooit weg

En ik, ik heb één ding geleerd

Je kunt niet aan het beest ontsnappen

In de null and void pit van mislukking

Als ik wat geld in handen krijg

Ik kus zijn groene huid

En ik zal zijn vuile gezicht vragen

"Waar ben je in godsnaam geweest?"

«Ik ben de brandstof die de motoren van falen afvuurt»

En ik zal oud en kapot zijn

En ik vergeet wie en waar ik ben

Ik zal seniel of vergeten zijn

Maar ik zal het onthouden en begrijpen

U kunt uw zuurverdiende geld op de bank zetten als het misgaat

Ik zag mijn vader huilen

Ik zag mijn moeder haar hand breken

Op een muur die niet zou huilen

Maar dat hield zeker stand

Het mechanische gekreun van een stervende man die een mislukking was

Mijn rug doet pijn als ik buig

Omdat ik een last draag

En mijn hersenen doen pijn als een mesgat

Want ik moet nog worden getoond

Hoe ik mezelf uit het zuigende drijfzand van mislukking kan trekken

Sommige mensen liegen in de hel

Veel klootzakken slagen

Maar ik, ik heb niets geleerd

Ik kan niet eens elegant bloeden

Uit het giftige bloed van mislukking