A Map of All Our Failures - My Dying Bride

I’m unaware of a response

From my errant dark red soul

Too deep to be spoken aloud

I bury a word right in my heart

Frost etched the tall windows

I have been cold for a long time

Borne upon winter’s shoulders

There are wolves here, many of them

I am staggered at their hatred of me

I lie in complete fear

I call the moths to tend me

I forget the form of my sins

And drained of motion, the air itself avoids me

And void of notion, unable to perceive

Mouth barely open, almost fearing to breathe

And there is no other sound at all

Just there, to the left, his shadow rose

I always knew he was coming

Takes the vacant chair beside me

With golden hands he moved the hair from my face

Ik ben niet op de hoogte van een reactie

Van mijn dolende donkerrode ziel

Te diep om hardop te worden uitgesproken

Ik begraaf een woord recht in mijn hart

Vorst heeft de hoge ramen geëtst

Ik heb het al een hele tijd koud

Op de schouders van de winter gedragen

Er zijn hier wolven, veel van hen

Ik sta versteld van hun haat tegen mij

Ik lig in volledige angst

Ik roep de motten om voor me te zorgen

Ik vergeet de vorm van mijn zonden

En ontdaan van beweging, de lucht zelf mijdt mij

En zonder begrip, niet in staat om waar te nemen

Mond nauwelijks open, bijna bang om te ademen

En er is helemaal geen ander geluid

Precies daar, aan de linkerkant, kwam zijn schaduw op

Ik heb altijd geweten dat hij zou komen

Neemt de lege stoel naast me

Met gouden handen haalde hij het haar uit mijn gezicht