The Eggs of Melancholy - Mütiilation

The desertic summer fades, the black curtains opens on a depressive autumn

The ground gave rotten fruits this season

The black wings of melancholy above the superstitious mortals

The dogs bark at the moon, children wake at night

Since the appearance of those weird black eggs

No chance for an exorcism in this place forgotten by god

Some of them speak of witchcraft but no scapegoat to crucify

Peasants in starvation and fear, epidemics over animals

Each day opens on new victims, cursed by a strange evil

No one to bless the funeral, the priest was buried one week ago

Fields are changing to mass graves

People dwell in the church which has turned weird and dark

Ignoring the chapel is the nest, they get close to Evil

Curse spreads over the villages around as a magnetic wave of sadness

The wind carries the carrion’s stench, the eggs of melancholy

De woestijnachtige zomer vervaagt, de zwarte gordijnen gaan open tijdens een depressieve herfst

De grond gaf dit seizoen rotte vruchten

De zwarte vleugels van melancholie boven de bijgelovige stervelingen

De honden blaffen naar de maan, kinderen worden 's nachts wakker

Sinds het verschijnen van die rare zwarte eieren

Geen kans op een uitdrijving in deze door god vergeten plek

Sommigen van hen spreken van hekserij, maar geen zondebok om te kruisigen

Boeren in hongersnood en angst, epidemieën over dieren

Elke dag begint met nieuwe slachtoffers, vervloekt door een vreemd kwaad

Niemand om de begrafenis te zegenen, de priester is een week geleden begraven

Velden veranderen in massagraven

Mensen wonen in de kerk die raar en donker is geworden

De kapel negeren is het nest, ze komen dicht bij Evil

Vloek verspreidt zich over de dorpen rondom als een magnetische golf van verdriet

De wind draagt ​​de stank van het aas, de eieren van melancholie