Testimony of a Sick Brain - Mütiilation

None of their so called joy can’t light my apathy

Morbid desires of torture flash in my brain

Wherever I go thoughts of violence prevail

His voice arouse me to create art with flesh

Loneliness support the static depression

When a thousand dreadful sins stick to my mind

I’m becoming stronger drinking your vital wine

Never enough blood to satisfy my sinner’s soul

I show no interest to the common living world

My lustful ecstasy comes from the dead’s kingdom

Years pass as sanity downfalls

Short moments of lucidity rare but unbearable

I live in a world where silence doesn’t exist

The black dog asked me to hush them all

This is my testimony for the mad man to hear

Please someone get those children killed

At every door of hope that close in front of your face

You ask yourself if what kills you is a real sickness

This hostile force to hate the world and God’s creation

Too late to change or evolve, no need to try anymore

Impossible and useless to wait for a cure

Feelings of scorn and reject will corrode the future

Impossible shapes take structure in my mind

I see strange shadows surrounding me at night

Sick and gruesome architecture of my brain’s cells

Distortion of time, values and reason

Knowing it will end by a violent way

I keep on decaying

I live in a world where silence doesn’t exist

The black dog asked me to hush them all

This is my testimony for the blind man to read

People in the future will study and admire my work

Geen van hun zogenaamde vreugde kan mijn apathie niet verlichten

Morbide verlangens naar marteling flitsen door mijn brein

Waar ik ook ga, gedachten aan geweld hebben de overhand

Zijn stem wekt me op om kunst te maken met vlees

Eenzaamheid ondersteunt de statische depressie

Wanneer duizend vreselijke zonden in mijn hoofd blijven hangen

Ik word sterker door je vitale wijn te drinken

Nooit genoeg bloed om de ziel van mijn zondaar te bevredigen

Ik toon geen interesse in de gewone leefwereld

Mijn wellustige extase komt uit het koninkrijk van de doden

Jaren gaan voorbij als geestelijke ondergang

Korte momenten van helderheid zeldzaam maar ondraaglijk

Ik woon in een wereld waar stilte niet bestaat

De zwarte hond vroeg me ze allemaal het zwijgen op te leggen

Dit is mijn getuigenis voor de gekke man om te horen

Laat iemand alsjeblieft die kinderen vermoorden

Bij elke deur van hoop die voor je neus dichtgaat

Je vraagt ​​je af of wat je doodt een echte ziekte is

Deze vijandige kracht om de wereld en Gods schepping te haten

Te laat om te veranderen of te evolueren, je hoeft het niet meer te proberen

Onmogelijk en nutteloos om te wachten op een remedie

Gevoelens van minachting en afwijzing zullen de toekomst aantasten

Onmogelijke vormen krijgen structuur in mijn hoofd

Ik zie vreemde schaduwen om me heen 's nachts

Zieke en gruwelijke architectuur van de cellen van mijn hersens

Vervorming van tijd, waarden en reden

Wetende dat het op een gewelddadige manier zal eindigen

Ik blijf rotten

Ik woon in een wereld waar stilte niet bestaat

De zwarte hond vroeg me ze allemaal het zwijgen op te leggen

Dit is mijn getuigenis voor de blinde man om te lezen

Mensen in de toekomst zullen mijn werk bestuderen en bewonderen