Воспитанник упавшей звезды - Мумий Тролль

Я обдуваемый всеми ветрами

И на ресницах моих лед.

Это мои застывшие слезы, здесь

Я начинал свой поход.

Видишь: этот серебряный свет в ночи

Отражение битых стекол на дне морей

Или осколки лопнувшей души...

Мчавшейся вверх, подгоняемой стаей камней.

Ловите его дыханье,

Смотрите в очи небес.

Труден был его путь,

Это не ангел, это не бес.

Дайте напиться воды

Воспитаннику упавшей звезды.

Нo камни всегда возвращались назад,

Ведь дальше солнца, не бывает огонь.

И лучше лежать под охраной пыльной травы.

Нe смоет вода тогда, не возьмет огонь.

Сорвавшийся в пропасть темного неба,

Наверно ты видел их, и даже не раз.

Видишь, опять падают, падают звезды.

Беги туда, ведь дорог каждый час.

Ловите его дыханье,

Смотрите в очи небес.

Труден был его путь,

Это не ангел, это не бес.

Дайте напиться воды

Воспитаннику упавшей звезды.

Ik word geblazen door alle winden

En ijs op mijn wimpers.

Dit zijn mijn bevroren tranen, hier

Ik begon aan mijn wandeling.

Zie dit zilveren licht in de nacht

Weerspiegeling van gebroken glas op de bodem van de zeeën

Of fragmenten van een gebroken ziel...

Aanstormend, voortgedreven door een zwerm stenen.

Op adem komen

Kijk in de ogen van de hemel.

Zijn pad was moeilijk

Het is geen engel, het is geen demon.

Laat me wat water drinken

Naar de leerling van een gevallen ster.

Maar de stenen kwamen altijd terug

Buiten de zon is er immers geen vuur.

En het is beter om onder de bescherming van stoffig gras te liggen.

Water zal dan niet wegspoelen, vuur zal niet aanslaan.

Vallend in de afgrond van de donkere lucht,

Je hebt ze vast wel eens gezien, en zelfs meer dan eens.

Zie je, de sterren vallen weer, vallen.

Ren daarheen, want elk uur is kostbaar.

Op adem komen

Kijk in de ogen van de hemel.

Zijn pad was moeilijk

Het is geen engel, het is geen demon.

Laat me wat water drinken

Naar de leerling van een gevallen ster.