Stiff Upper Lip - Mr Hudson

Oh, now I’m walking back to our place

Which is soon to be your place

Watching my feet, they’re as stubborn as concrete

I’m knee deep in the jumble of our lives

Throwing shit into bin bags, I reach for the door

The dog’s at my heel, thinks we’re going for a walk

And I realise We never been as fucked as this

So grown up now we’re squabbling like kids

Your mother’s plates, dashed on the floor

I can’t keep a stiff upper lip any more We never been as fucked as this

Out on the street and we’re screaming like kids

The neighbours watch, well let them talk

I can’t keep a stiff upper lip any more Leaving, throwing all of the black bags

In the back of the black cab

You see I’m not bluffing, no

I’m actually leaving, and now I’m sleeping

On the front step of my mate’s place

Cos he stopped there, cos he’s shit faced

And I realise We never been as fucked as this

So grown up but we’re squabbling like kids

Your mother’s plates, dashed on the floor

I can’t keep a stiff upper lip any more

We never been as fucked as this

Out on the street and we’re screaming like kids

The neighbours watch, well let them talk

I can’t keep a stiff upper lip any more Life’s too short to get caught

Life’s too short to get caught

On the shady side of the street

Life’s too short to get caught

Oh, nu loop ik terug naar ons huis

Wat binnenkort jouw plek wordt

Kijkend naar mijn voeten, ze zijn zo koppig als beton

Ik zit diep in de warboel van ons leven

Ik gooi stront in vuilniszakken en reik naar de deur

De hond zit me achterna, denkt dat we gaan wandelen

En ik realiseer me dat we nog nooit zo geneukt zijn als dit

Zo volwassen nu we kibbelen als kinderen

De borden van je moeder, op de grond gesmeten

Ik kan geen stijve bovenlip meer houden We zijn nog nooit zo geneukt als dit

Op straat en we schreeuwen als kinderen

De buren kijken, nou laat ze praten

Ik kan een stijve bovenlip niet meer houden Vertrekken, alle zwarte zakken weggooien

Achterin de zwarte cabine

Je ziet dat ik niet bluf, nee

Ik ga eigenlijk weg, en nu slaap ik

Op de voorste trede van het huis van mijn partner

Omdat hij daar stopte, want hij heeft een strontgezicht

En ik realiseer me dat we nog nooit zo geneukt zijn als dit

Zo volwassen, maar we kibbelen als kinderen

De borden van je moeder, op de grond gesmeten

Ik kan geen stijve bovenlip meer houden

We zijn nog nooit zo geneukt als dit

Op straat en we schreeuwen als kinderen

De buren kijken, nou laat ze praten

Ik kan geen stijve bovenlip meer houden Het leven is te kort om betrapt te worden

Het leven is te kort om gepakt te worden

Aan de schaduwkant van de straat

Het leven is te kort om gepakt te worden