Счётчик - Мосты

Уже двадцать первый лето в осень,

Одинадцитый класс, школа семьдесят восемь,

И рисованые парты,

Ждал перемену, чтобы повзрывать питарды,

Бля, мы только получили табеля,

А она уже в постели без белья,

Брали по три, три, но дешёвый вермут,

Наверное по этому пёрло диско инферно,

Но тогда было так кайфово,

В том времени, в котором щас мой братка Вова,

Мы писали рэп, и не было выгоды,

Но хотел нравится Даше, и не было выхода,

Летний ветерок опять принёс прохладу,

Мы после пати, летим к кому-то на хату,

Всё вместе весело висим,

Потом глаза — визин, такси домой вези,

Эйоу, мам, прости за тё слёзы, что под душем,

Смыли тушь, но по моему рэп это чушь,

Но я вложил в это душу, так хотелось Илюше,

Но если бы не дядя Лёша, может было бы и лучше,

Денег нет, хоть сосите,

Сидим и ждём повышение субсидий,

Хочу на Сальсити,

Пока катаюсь на крутой тачке в игре Вай-Сити,

Я тебя люблю жизнь, жизнь,

Я тебя люблю жизнь, это моя жизнь,

Я тебя люблю жизнь, жизнь,

Я тебя люблю жизнь, это моя жизнь,

Всё чаще вспоминаю, что говорил мне батя,

Китайские часы стали надёжней братьев,

Что всего лишь цифры на циферблате,

Или цифровые фотки в плёночном формате,

В кармане столько денег, что нехуй было считать,

Дырявая бутылка рэп заставлял читать,

О чём?

О том что видели глаза,

Триста пятьдесят шесть дней не вернуть назад,

Люди бессмысленно копят на путёвку в рай,

Ведь только в спорте надежду даёт овер тайм,

Я сидел на трибуне, Чак на лавке запасных,

Его кинули в резерв после тех косых,

Мячь не залетал в кольцо, просто бился об щит,

Даже мелочь, до мелочей подсчитана почти,

Так хочу вернуть, то что так плохо помню,

Но побоялся на счётчике сорвать ту пломбу.

Я тебя люблю…

Я тебя люблю…

Я тебя люблю…

Reeds de eenentwintigste zomer in de herfst,

Klas elf, school achtenzeventig,

En getekende bureaus,

Wachten op een verandering om vuurwerk op te blazen

Shit, we hebben net het rapport gekregen,

En ze ligt al in bed zonder linnen,

Ze namen drie, drie, maar goedkope vermout,

Waarschijnlijk omdat dit disco-inferno waaide,

Maar toen was het zo gaaf

In de tijd waarin mijn broer Vova zich nu bevindt,

We schreven rap, en er was geen winst,

Maar ik wilde Dasha leuk vinden, en er was geen uitweg,

De zomerbries bracht weer verkoeling

Na het feest vliegen we naar iemands huis,

Allemaal samen hangen we vrolijk,

Dan ogen - vizin, neem een ​​taxi naar huis,

Ayo, mam, het spijt me voor die tranen onder de douche,

Ze hebben de mascara eraf gewassen, maar rap vind ik onzin,

Maar ik legde mijn ziel erin, dus Ilyusha wilde,

Maar als oom Lyosha er niet was, zou het misschien beter zijn,

Er is geen geld, tenminste zuigen,

We zitten en wachten op de verhoging van de subsidies,

Ik wil naar Salsity

Terwijl je in een coole auto rijdt in het Wai City-spel,

Ik hou van je leven, leven

Ik hou van je leven, dit is mijn leven,

Ik hou van je leven, leven

Ik hou van je leven, dit is mijn leven,

Steeds vaker herinner ik me wat vader me vertelde,

Chinese horloges zijn betrouwbaarder geworden dan broers,

Wat zijn alleen de cijfers op de wijzerplaat,

Of digitale foto's in filmformaat,

Zoveel geld in mijn zak dat het moeilijk te tellen was

Een lekkende fles rap deed me lezen

Waarover?

Over wat de ogen zagen

Driehonderdzesenvijftig dagen kunnen niet worden teruggebracht,

Mensen sparen zinloos voor een ticket naar het paradijs,

Alleen in de sport geeft overwerk immers hoop,

Ik zat op het podium, Chuck op de bank,

Hij werd in de reserve gegooid na die schuine

De bal vloog niet de ring in, hij raakte gewoon het schild,

Zelfs een kleinigheid, bijna tot kleinigheden gerekend,

Dus ik wil teruggeven wat ik me zo goed herinner

Maar ik was bang dat zegel op het aanrecht te verbreken.

Ik houd van jou…

Ik houd van jou…

Ik houd van jou…